ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ -ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΣΤΟ Α΄ ΨΑΛΛΕΤΑΙ ΕΜΦΑΤΙΚΑ Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΑΚΙ ΦΤΩΧΙΚΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ

Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκε το χαίρε. (3) και συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενον σε θεωρών Κύριε, εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς αυτήν τοιαύτα.

Όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πήγε στην παρθένο Μαρία για να της αναγγείλει ότι θα γινόταν Μητέρα του Χριστού, είδε ότι ενώ ακουόταν η ασώματη φωνή του, ο Υιός του Θεού έπαιρνε σώμα μέσα στα άσπιλα σπλάχνα της Παναγίας. Τότε θαύμασε λοιπόν, το άυλο και ουράνιο αυτό πνεύμα και άρχισε να απευθύνει στην θεοτόκο τα παρακάτω “χαίρε”.
Χαίρε, δι’ ης η χαρά εκλάμψει 
Χαίρε, δι’ ης η αρά εκλείψει.
Μες από την Παναγία θα λάμψη η χαρά, δηλαδή ο Σωτήρας. Και πάλι μες από την Παναγία θα έρθει ο αφανισμός της κατάρας του προπατορικού αμαρτήματος.
Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις. Χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωσις.
Χαίρε, εσύ που δίνεις τον Παράδεισο στον πεσμένο Αδάμ και εξαφανίζεις τα δάκρυα από την Εύα .
Χαίρε, ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς. Χαίρε, βάθος δυσθεώρητον και Αγγέλων οφθαλμοίς.
Οι ανθρώπινοι λογισμοί δεν μπορούν να φτάσουν εύκολα στο ύψος της αξίας που σου έδωσε η Χάρις του Θεού. Και είσαι βάθος άβλεπτο στα μάτια των Αγγέλων.
Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα. Χαίρε ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα.
Χαίρε Αγνή που κρατάς στα γόνατά σου ως επίγειος θρόνος τον Κύριον του παντός.Βαστάζεις Εκείνον που όλα τα ορατά και αόρατα βαστάζει.
Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον ήλιον. Χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως.
Χαίρε αστέρι αυγερινό πρμήνυμα του Ήλιου της Δικαιοσύνης, του Χριστού, που με την θέλησή σου πήρε σάρκα ο Υιός του Θεού.
Χαίρε, δι’ ης νεουργείται η κτίσις. Χαίρε, δι’ ης βρεφουργείται ο Κτίστης.
Χαίρε λαμπρέ ανακαινιστή ολόκληρου του κόσμου  που δίνεις του Δημιουργού το βρεφικό του σχήμα.

Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

 ΣΤΟ Β΄ ΔΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΧΑΙΡΕ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Βλέπουσα η Αγία, εαυτήν εν αγνεία, φησί τω Γαβριήλ θαρσαλέως. Το παράδοξον σου της φωνής, δυσπαράδεκτόν μου τη ψυχή φαίνεται. Ασπόρου γαρ συλλήψεως, την κύησιν πως λέγεις κράζων.
Βλέποντας η Παναγία ότι ήταν παρθένος απόρησε πως θα ήταν δυνατό να γεννήσει παιδί.
Σάστισε στα λόγια του Αρχαγγέλου και ταράχτηκε.Της φάνηκαν παράδοξα και δεν μπορούσε να τα εννοήσει.
Τα λόγια σου παράδοξα δεν τα νοεί η ψυχή μου. Αφύσικο να γεννηθεί παιδί από Παρθένο.
 Και με το θάρρος της αγνότητας τον ρώτησε πως θα γινόταν αυτό αφού ήταν Παρθένος.

Αλληλούϊα

πηγές : https://oode.wordpress.com/2012/03/01/astasi/
            Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε -Νικόλαος Σπ. Βούλγαρης Θεολόγος