Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ

ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ -Ε΄ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

•  ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ_Α - ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

•  ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ_Β-ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ 

•  ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ_Γ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ 

•  ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ_Δ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ 

 ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΩΤΕΡ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΠΗΓΗ: http://www.pantokrator.info

 

ΤΟ ΓΝΩΜΙΚΟΝ...ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΤΟ ΓΝΩΜΙΚΟΝ...ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Πώς θα ξέρουμε ότι ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ή όχι; Αν είστε θλιμμένοι για οποιονδήποτε λόγο, αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε δοθεί στο Θεό, έστω κι αν εξωτερικά έτσι μπορεί να φαίνεται.

Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού δεν έχει σκοτούρες. Όποιος χρειάζεται κάτι, απλά προσεύχεται γι΄αυτό. Αν δεν του δίδεται αυτό που ζητά, επιχαίρει σαν να του δόθηκε. Μια ψυχή που έχει δοθεί στον Θεό δεν φοβάται τίποτα, ούτε καν τους ληστές, την αρρώστια ή τον θάνατο. Μια τέτοια ψυχή, μπροστά σε ότι κι αν συμβεί, αναφωνεί : "Ήταν θέλημα Θεού".

ΠΗΓΗ: ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ 

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ

ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ;

ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ;

Εσύ έχεις ζήσει κάποιο θαύμα; 

Ναι, τότε είσαι τυχερός. Είσαι ευλογημένος.  Κράτησε αυτή την εμπειρία ζεστή μέσα στην καρδιά σου και μην κάνεις το λάθος να αφήσεις τις έγνοιες σου να ρίξουν στην λήθη την εμπειρία αυτή.

Όχι, τότε μην λυπάσαι. Να προσεύχεσαι και να θυμάσαι ότι αν ανοίξουμε τα μάτια μας και την ψυχή μας τα πάντα γύρω μας που ζούμε είναι ένα θαύμα. 

 Ανθρώπινο ιδίωμα. Πρέπει οπωσδήποτε να δούμε το θαύμα για να πιστέψουμε. 

ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας μακάριοι οἱ μή ἰδόντες και πιστεύσαντες» (Ἰω. 20, 29).

Εσύ Πιστεύεις;

Θα ήθελα να μοιραστώ το παρακάτω μαζί σου.

Τις ευολογίες του Αγίου Πορφυρίου σε όλους μας Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής.

H ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ WWW.ROMFEA.GR

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

"περισσοτέρως προσέχειν ἡμᾶς τοῖς ἀκουσθεῖσιν, μή ποτε παραρυῶμεν"

(Εβρ. β΄,1).

         O κίνδυνος είναι μεγάλος. Όταν παρεκκλίνει κανένας από την ορθή του πορεία, θα βγει σε λανθασμένο τέρμα. Γι'αυτό η διόρθωση πορείας είναι το κυριώτερο μέλημα εκείνου που έχει την ευθύνη της κινήσεως ενός οποιουδήποτε αντικειμένου....Μια ελάχιστη απόκλιση φτάνει να έχει άνοιγμα τεράστιο στο τέλος της πορείας και να οδηγεί τελείως έξω από το στόχο.

Έτσι συμβαίνει και με το ρυάκι. Στην αρχή ξεφεύγει το νερό του σκάβοντας λίγο με τη δύναμη του την όχθη. Έπειτα, λίγο-λίγο, δημιουργεί μια καινούρια κοίτη. Έαν παραρύακο, που σιγά-σιγά, μεγαλώνει και φτάνει να γίνει μεγαλύτερο από το αρχικό, αλλά σε καινούρια πορεία, αδυνατίζοντας το πρώτο ή και αχρηστεύοντάς το.

           Αυτόν τον κίνδυνο είχε προσέξει και ο Απόστολος Παύλος όταν έλεγε "περισσοτέρως προσέχειν ἡμᾶς τοῖς ἀκουσθεῖσιν, μή ποτε παραρυῶμεν" (Εβρ. β΄,1). Πρέπει να προσέχουμε περισσότερο στο δρόμο του Θεού που διδαχτήκαμε. Γιατί αλλιώς θα χάσουμε το δρόμο μας. Σιγά-Σιγά θα παρεκλίνουμε από την ηθική μας πορεία, έτσι λίγο-λίγο και ανεπαίσθητα σαν το ρυάκι που ξεφεύγει από τη ροή του την καθορισμένη. Τόσο περισσότερο είναι μάλιστα τούτο επικίνδυνο, όσο πιο μικρή και ασήμαντη από το σωστό φαίνεται η απόκλιση. Συνηθίζουμε να το λέμε συχνά και για πολλά πράγματα: Δεν πειράζει αν πεις και κάτι που δεν είναι απόλυτα σωστό. Δεν έχει σημασία αν κοιτάξεις και κάπου που ελκυστική παραμονεύει η αμαρτία. Δεν βλάπτει αν πας και μια φορά κάπου που δεν υπάρχει ηθική καθαρότητα. Δεν βαριέσαι, δεν πειράζει που θα κάνεις και μια παρατυπία πότε -πότε. Ε, αυτό είναι μικρό παράπτωμα. Δεν είναι καν αμαρτία. Τί αξία έχει ; Δεν πειράζει. Με τέτοιες δικαιολογίες καλύπτουμε την πρώτη απόκλιση. Έτσι απροσεκτούμε στην αρχή. Ίσως να μην αντιλαμβανόμαστε καν πως τούτη ή εκείνη η εκδήλωση είναι αντίθετη στου Θεού το θέλημα, στην ηθική. Δυσδιάκριτη η διαρροή της απροσεξίας. Γι'αυτό και δεν παίρνουμε εγκαίρως μέτρα προφυλακτικά. 

            ....Το δικαιολογούμε: "Μα δεν έκανα και κανένα έγκλημα. Δεν έφτασα στην ανηθικότητα εκείνου ή του άλλου. Πάει άλλωστε, Δεν θα γίνεται κάθε μέρα αυτή η παράβαση. Έχω τις αρχές μου. Αλλά δεν πρέπει να είναι κανείς και μονοκόμματος. Μέσα στον κόσμο που ζούμε, πώς θα τον αντιμετωπίσουμε; Χρειάζεται να κάνει κανένας και μερικούς ελιγμούς και στραβά μάτια. Δεν μπορεί να είναι κανένας άκαμπτος ". Κι έτσι αρχίζει η κάμψη. Η νόθευση των αρχών. Λησμονούμε πως μεγάλες ή μικρές παραβάσεις του νόμου του ηθικού δεν υπάρχουν στην ουσία. Υπάρχει βασικά μόνο η περιφρόνηση και αθέτηση των εντολών του Θεού. Μια τέτοια μικρή παρακοή ήταν η αιτία να χάσει ο άνθρωπος τον Παράδεισο.

               ....Ας ζητήσουμε ο λόγος του Θεού και η  χάρη Του να επιτελούν το έργο τους στον εσωτερικό μας κόσμο...Με αυτόν τον τρόπο θα αποφύγουμε τις αποκλίσεις...  

ΠΗΓΗ: ΕΛΘΕΤΩ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ, ΤΟΜΟΣ Β 

             ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ κ΄ ΠΑΞΩΝ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΒΑΓΕΝΑ 

             14/3/1971

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

"Μὴ ἀμέλει" (Α΄ Τιμ. δ΄, 14).

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ, ΚΕΡΚΥΡΑ

       Το καλό ποιο είναι όλοι το ξέρουν. Τι πρέπει να κάνουν για να προοδεύσουν και να επιτύχουν στη ζωή όλοι το αντιλαμβάνονται. Εντούτοις, δεν ενεργούν όλοι καθώς οφείλουν, για να γευτούν του κόπους τους τούς καρπούς. Δείτε τους μικρούς, τους μαθητές. Άλλοι είναι επιμελείς και αποδίδουν με τη μελέτή τους, προάγονται, αριστεύουν. Άλλοι αποφεύγουν τον κόπο της μελέτης και υστερούν στη μόρφωσή τους. Δεν είναι κουτοί. Πολλοί από τους δεύτερους αυτούς είναι πανέξυπνοι και θα μπορούσαν να διαπρέψουν. Προτιμούν όμως να μη σκοτίζουν το μυαλουδάκι τους και ασχολούνται με άκαιρα και ανώφελα που δεν τους βοηθούν. Αφήνουν ότι τους είναι αναγκαίο για να προκόψουν και ενδιαφέρονται για ό,τι  εύκολο ό,τι τους αρέσει και τους ικανοποιεί προσωρινά. Αποτέλεσμα, η μόρφωσή τους να γίνεται ατελής και να καταντούν κηφήνες της κοινωνίας, που με την ημιμάθειά τους, παρασύρουν στην επιπολαιότητα και άλλους.    

        Το ίδιο συμβαίνει και με τον μαθητευόμενο τεχνίτη που έχει τη δυνατότητα να γίνει τέλειος και με την τεμπελιά και την αδιαφορία του οδηγεί στο να αποφεύγει κανένας να τον χρησιμοποιήσει προκειμένου να κάνει μια σωστή δουλειά.Το ίδιο και με τον επαγγελματία που δεν το απασχολεί πώς θα καλυτερέψει την επαγγελματική του ικανότητα και αποδοτικότητα. Και με τον επιστήμονα που δεν ενδιαφέρεται να ενημερωθεί με της επιστήμης του τις εξελίξεις και τα νεότερα δεδομένα και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις.Χάνουν την εκτίμηση των συνανθρώπων τους όλοι και την εργασία τους και κέρδη βέβαια ακόμη από την αμέλεια τους. 

      Μεγάλη πληγή αυτή η αμέλεια. Ατομική και κοινωνική. Φτάνει στην αποτυχία αυτός που παραμελεί το καθήκον του. Το βασικό του καθήκον πρώτα απ΄όλα να καταρτιστεί και να αποβεί χρήσιμος στον εαυτό του και στους άλλους. Στην προσωπική του αποτυχία σύρει και την οικογένειά του. Συντελεί και στου συνόλου την υποβάθμιση. 

          Αλλά, αν στα υλικά και κοινωνικά, τα επαγγελματικά και μορφωτικά θέματα είναι κακό μεγάλο η αμέλεια, προκειμένου για την ψυχή μας, καταντάει εγκληματική. Αυτός που παραμελεί την ψυχική του  καλλιέργεια, την πνευματική του μόρφωση, του χαρακτήρα του την κατάρτιση, χάνει τον ανθρωπισμό του...Με την σκληρότητα ή τη νευρικότητα του και το θυμό του, με την ηθική του ατέλεια, την αδικία ή την φιλοδοξία, την πλεονεξία ή φιλαργυρία του να γίνεται αντιπαθής, αντικοινωνικός. Απαραίτητο λοιπόν να επιμελείται κανένας την κατάρτισή του την επαγγελματική και τη μόρφωσή του εν γένει, ιδιαίτερα δε την ψυχική του καλλιέργεια. Τότε γίνεται ολοκληρωμένος άνθρωπος. 

.........Όσο πονηρός και αν είναι ο αμελής δεν κατορθώνει να αποφύγει τις οδυνηρές συνέπειες της αμέλειας του. Ο υπάλληλος όταν παραμελεί την εργασία του, θα έρθει η ώρα που ο προϊστάμενος του θα το διαπιστώσει. Οι γονείς, αν παραμελήσουν την αγωγή των παιδιών τους, θα δρέψουν σαν συνέπεια την αποτυχία τους, αλλά και τον άσχημο αντίκτυπο που θα έχει ο κακός χαρακτήρας ή η καταστροφή των παιδιών τους σε αυτούς τους ίδιους.....Γιατί να παραπονείται ο πατέρας, αν είναι ανίκανος για εργασία ο γιος του, όταν αυτός παραμέλησε να τον μάθει να αγαπά τον κόπο; Γιατί να παραπονείται η μητέρα, επειδή έχει αποτυχία στο γάμο ή περιπέτειες στη ζωή της η κόρη, που εκθέτουν την οικογένεια, όταν η ίδια δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για την ψυχική της καλλιέργεια, τη συναισθηματική της αγωγή, το σωστό προσανατολισμό της στη ζωή; Όταν οι μεγάλοι παραμελούν το καθήκον τους απέναντι στους νέους, κανένα παράπονο δεν πρέπει να έχουν, αν οι νέοι δεν τους ικανοποιούν τις προσδοκίες. Όταν κανένας παραμελεί τα καθήκοντα του απέναντι του εαυτού του, δεν πρέπει να παραπονείται αν θα δει τα όνειρα του χαμένα. Για να φτάσει κανένας σε ένα σκοπό, πρέπει να εργαστεί σκληρά, χρησιμοποιώντας το σωστό δρόμο για να τον πετύχει. Κι όταν κανένας έχει τις δυνατότητες να φτάσει σε ένα αποτέλεσμα τιμητικό είναι αδικία, είναι κρίμα από την αμέλεια του να το χάσει. Αν είναι προικισμένος με τα προσόντα για να εξελιχτεί σε ένα καλό επιστήμονα, μελετητή ή τεχνικό, σε ένα επιτυχημένο επαγγελματία, αγρότη ή εργάτη και δεν το επιδιώκει, κάνει έγκλημα. αδικεί τον εαυτό του. Στερεί την κοινωνία από ένα καλό στέλεχος. 

              Όλοι μας έχουμε τις δυνατότητες, αδελφοί μου,κάτι να κάνουμε στη ζωή μας. Μα προπαντός όλοι έχουμε τις προυποθέσεις για να κερδίσουμε την σωτηρία μας. Να επιτύχουμε την ένωσή μας με το Θεό. Να απολάυσουμε τη γνήσια και μόνιμη χαρά που δεν έχει όρια και τέλος. 

              Η Αγία Γραφή περιέχει μια φράση που σαν την προσέξουμε είναι πολύ σημαντική.  ἐπικατάρατος ὁ ποιῶν τὰ ἔργα Κυρίου ἀμελῶς. Έργο του Κυρίου είναι η κατάρτιση του χαρακτήρα μας. Έργο του Κυρίου είναι η γραμματική, επιστημονική ή επαγγελματική μας μόρφωση. Η επιτέλεση της εργασίας χωρίς ψευτιές και απροσεξίες....

Άκουσε τη φωνή του Θεού : "μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος"...Πόσα και πόσα χαρίσματα δεν σκορπάει ο Θεός: Το νοιώθεις πως σου έχει δώσει κάποιο χάρισμα; Πώς το χρησιμοποιείς; Τί το κάνεις; 

ΠΗΓΗ: ΕΛΘΕΤΩ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ, ΤΟΜΟΣ Β 

             ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ κ΄ ΠΑΞΩΝ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΒΑΓΕΝΑ 

             9/3/1969 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 

ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

ΚΗΡΥΓΜΑ -Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

 

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

 ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν