ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος (Ματθ. κ΄, 26)
Είναι αίτημα των καιρών...Μας λείπουν εκείνοι που, φωτισμένοι οι ίδιοι και ολοκληρωμένοι σαν άνθρωποι, θα εμπνεύσουν στην πράξη μια ζωή με ιδανικά, προοδευτική και επιτυχημένη και στα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας. Οι υλιστικές αντιλήψεις που βρήκαν έδαφος να εισχωρήσουν στη ζωή μας διέβρωσαν ιδιαιτέρως εκείνους που είναι προορισμένοι, κεκλημένοι να γίνουν ηγέτες.
Χάρη σ'αυτή τη νοοτροπία την περιορισμένη, που βλέπει τον άνθρωπο σαν σάρκα μόνο, έχασαν πολλά από τα ηγετικά μας στελέχη τον προορισμό τους. Αντιμετωπίζουν μόνο τη χωματένια ύπαρξή μας. Αγνοούν την πραγματικότητα. Αποκτούν ένα πολύ περιορισμένο ορίζοντα δραστηριότητας και επιδιώξεων. Γίνεται σύνθημα το "φάγωμεν, πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν"...
...Αποτέλεσμα; Γεμίζει με πικρία και απογοήτευση η ψυχή μας σαν βλέπουμε θέσεις ηγετικές να κατέχονται από άτομα ανάξια να τις κατέχουν. Αγανακτούμε διαπιστώνοντας πως άνθρωποι που λόγω της μορφώσεως ή της καταγωγής και της θέσης τους έχουν καθήκον να επιτελούν ηγετικό ρόλο στην κοινωνία, αποτελούν την αιτία της σήψεως της. Αυτή η πικρία και η αγανάκτηση δείχνει πόσο αιθάνεται ο καθένας μας την ανάγκη να δούμε φωτισμένους και ικανούς οδηγούς. Κι όταν τους βρούμε, μας παίρνουν κυριολεκτικά την καρδιά. Τους χειροκροτούμε και τους ακολουθούμε ολόψυχα. Εμπνέουν και σ'εμάς τη διάθεση να επιτελέσουμε το καθήκον μας.....
Για να αναδειχτούν όμως πραγματικοί ηγέτες πρέπει να ακολουθήσουν το νόμο που τους αναδεικνύει. Είναι ξένος προς την υλιστική νοοτροπία. Από τη θεϊκή σοφία βγαλμένος και με την ανθρώπινη πείρα διαπιστωμένος..."ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος (Ματθ. κ΄, 26)". Να το μυστικό του πραγματικού ηγέτη. Να είναι υπηρέτης τωνσ υνανθρώπων του. Να είναι δούλος των άλλων. Όχι να ζητάμε να μας εξυπηρετούν. Μέλημα μας εμείς να εξυπηρετούμε τους άλλους...
...Ω εαν εφαρμοζόταν στην οικογένεια αυτός ο κανόνας! Θα έπαυε η κρίση που τη μαστίζει...Πολλά διαζύγια θα αποτρέπονταν, πολλά μίση θα αποφεύγονταν τότε. Και η οικογένεια που θα γινόταν το στάδιο εντός τέτοιου αγώνα θα ήταν το βασικό κέντρο εκπαιδεύσεως ηγετών. Το παιδί που εμπνευσμένο από το παράδειγμα των μεγαλυτέρων του μέσα στο σπίτι θα συνηθίσει να βλέπει κυρίως υποχρεώσεις για τον εαυτό του, θα συμπεριφερθεί το ίδιο και στον κοινωνικό στίβο.
Όχι δικαιώματα λοιπόν. Υποχρεώσεις κυρίως πρέπει να απαιτούμε από τον εαυτό μας. Να αισθανόμαστε την ανάγκη από αγάπη να υπηρετούμε τους άλλους και να μην ζητούμε να μας υπηρετούν. Όσο περισσότερο κανένας προσφέρει, όσο πιο πολύ διακονεί, όσο ταπεινά επιδιώκει να εξυπηρετεί τους άλλους, τόσο περισσότερο ανεβαίνει στην κοινή συνείδηση, τόσο αποδεικνύεται "πρώτος" και "μέγας".
...Αδερφέ μου, όποια θέση κι αν κατέχεις στην κοινωνία: Επιστήμων ή βιοπαλεστής, επιχειρηματίας ή εργάτης, υπάλληλος ή αγρότης, κληρικός ή λαϊκός, πατέρας, σύζυγος, κόρη, νοικοκυρά, νέος ή γέροντας, είναι αδιάφορο. Υψηλά αξιώματα και πλούτη πέτυχες; Παλεύεις για να αντιμετωπίσεις τα καθημερινά σου προβλήματα; Δεν έχει σημασία. Καλείσαι κι εσύ να γίνεις ηγετικό στοιχείο στην κοινωνία...Υπηρετώντας συνεχώς τον άνθρωπο. Ακολούθησε την κι εσύ αυτή την επιταγή. Αναδεικνύει ηγέτες.
7/4/1968
Πηγή: ΕΛΘΕΤΩ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ - ΤΟΜΟΣ Β
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Κ ΠΑΞΩΝ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΒΑΓΕΝΑ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΚΕΡΚΥΡΑ
