ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ - Η ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ

Ειτα λαμβάνει έκαστος τα ιερά αυτού άμφια και προσκυνεί τρις κατά ανατολάς λέγων το: 
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ και ελέησον με. 
Ειτα ο Διάκονος προσέρχεται τω Ιερεί κρατων το στιχάριον, το οράριον και τα επιμανίκια και λέγει: 
Ευλόγησον, Δέσποτα, το στιχάριον συν τω οραρίω.
Ο δε Ιερεύς σφραγίζων αυτά λέγει: 
Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Άμήν. 
Και ασπαζόμενος ο Διάκονος την δεξιάν του Ιερέως, υποχωρεί εις το διακονικόν και ενδύεται το στιχάριον.

 Την ημέρα της χειροτονίας του ο Ιερεύς ενδύθηκε για πρώτη φορά "τον μακρύ άγιο χειτώνα...και την ιερατική στολή του Αγίου Πνεύματος". Από την ημέρα εκείνη, κάθε φορά που ετοιμάζεται να λειτουργήσει, παίρνει ένα-ένα τα ιερά άμφια, τα ευλογεί σταυροειδώς, τα ασπάζεται και τα φορεί. Με τις πράξεις αυτές δείχνει ότι τα ιερά άμφια "είναι αγιασμένα, και αγιάζονται με τον Σταυρό του Χριστού, και η έδυσή τους μεταδίδει τον αγιασμό"...Ο ιερεύς, φορώντας την στολή του, μας υπενθυμίζει πώς ενώ είναι εκ του κόσμου τούτου, δεν ανήκει μόνο στον κόσμο αυτό. Στέκεται ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό, γέφυρα από την οποία ανέρχονται οι προσευχές μας στον Ύψιστο και κατέρχονται οι δωρεές του Θεού.

Ο δε Ιερεύς λαβων το στιχάριον, προσκυνήσας τρις κατα ανατολάς, ευλογών αυτο σταυροειδώς, λέγει:
Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε· νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 
Και ενδύεται αυτό λέγων: 
Του Κυρίου δεηθώμεν. Κύριε ελέησον.
Αγαλλιάσεται η ψυχή μου επί τω Κυρίω· ενέδυσε γαρ με ιμάτιον σωτηρίου και χιτώνα ευφροσύνης περιέβαλέ με· ως νυμφίω περιέθηκέ μοι μίτραν και ως νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμω, πάντοτε· νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Άμήν. 

Το Στιχάριο, άμφιο κοινό και για τους τρεις βαθμούς της Ιερωσύνης, συμβολίζει τον φωτεινόμορφο χιτώνα του Βαπτίσματος, την Χάρι που είναι κοινή για όλους τους πιστούς. Η ισότητα του Λειτουργού με τους πιστούς υπογραμμίζεται με το Στιχάριο. Αρχικά το Στιχάριο ήταν αποκλειστικά λευκού χρώματος: Σύμβολο της αγνότητος, αλλά και του αγγελικού ύψους της ιερατικής διακονίας. Εικονίζει επίσης το καθαρό και αμόλυντο της ιερατικής τάξεως. Ο Λειτουργός, ώς Άγγελος εν αισθήσεσι αστραπτούσαις, περιμένει τους πιστούς στο άγιο Θυσιαστήριο -τον ζωοδόχο τάφο του Χριστού-για να τους προσκαλέσει στο δείπνο της Αναστάσεως, στο δείπνο της Θείας Ευχαριστίας.  

Είτα σφραγίσας και περιτιθέμενος το επιτραχήλιον λέγει: 
Ευλογητός ο Θεός, ο εκχέων την χάριν αυτού επί τους Ιερείς αυτού· ως μύρον επί κεφαλής το καταβαίνον επί πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών, το καταβαίνον επί τον έαν του ενδύματος αυτού· πάντοτε· νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Άμήν. 

 

Το Επιτραχήλιον είναι το σύμβολο της Χάριτος της Ιερωσύνης και της συμμετοχής του Ιερέως στην ιερωσύνη του Χριστού. Η θεία Χάρις ως μύρο κατέρχεται από την κεφαλή της Εκκλησίας, τον Χριστό, στον πώγωνα (τα γένια), που είναι ο Λειτουργός (ως διάδοχος των Αποστόλων), και φθάνει ως την άκρη του ενδύματος (η λέξη ώα σημαίνει ούγια) που είναι οι πιστοί. Το Επιτραχήλιο φανερώνει ότι ο Ιερεύς βρίσκεται κάτω από την κεφαλή, τον Χριστό. Πρέπει να υποτάσσεται με ταπείνωση στον ζυγό του Χριστού, και να εργάζεται τα ιερά έργα Του μαζί με αυτόν.   

 

 

 

 ΠΗΓΗ: Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

              ΙΕΡΟΝ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΑΝΟΝ ΚΕΛΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ