Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ



Μηνοδώρας, Μητροδώρας, Νυμφοδώρας τῶν μαρτύρων (†305-311).




ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ


Τ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος πλ. α.

Τν συ­νά­ναρ­χον Λό­γον Πα­τρὶ κα Πνεύ­μα­τι, τν κ Παρ­θέ­νου τε­χθέν­τα ες σω­τη­ρί­αν ἡ­μῶν, ἀ­νυ­μνή­σω­μεν πι­στοὶ κα προ­σκυ­νή­σω­μεν· ὅ­τι ηὐ­δό­κη­σε σαρ­κί, ἀ­νελ­θεῖν ἐν τ Σταυ­ρῷ, κα θά­να­τον ὑ­πο­μεῖ­ναι, κα ἐ­γεῖ­ραι τος τε­θνε­ῶ­τας, ν τ ἐν­δό­ξῳ ἀ­να­στά­σει αὐ­τοῦ.

Δό­ξα. Το αυτό. Ἦ­χος πλ. α´.

Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον. Ἦ­χος πλ. δ´.

γέν­νη­σίς σου Θε­ο­τό­κε, χα­ρὰν ἐ­μή­νυ­σε πά­σῃ τῇ οἰ­κου­μέ­νῃ· ἐκ σοῦ γὰρ ἀ­νέ­τει­λεν ὁ Ἥ­λι­ος τῆς δι­και­ο­σύ­νης, Χρι­στὸς ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν· καὶ λύ­σας τὴν κα­τά­ραν, ἔ­δω­κε τὴν εὐ­λο­γί­αν· καὶ κα­ταρ­γή­σας τὸν θά­να­τον, ἐ­δω­ρή­σα­το ἡ­μῖν ζω­ὴν τὴν αἰ­ώ­νι­ον.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

(Γαλ. Ϛ´ 11-18)




­δελ­φοί, ἴ­δε­τε πη­λί­κοις ὑ­μῖν γράμ­μα­σιν ἔ­γρα­ψα τῇ ἐ­μῇ χει­ρί. Ὅ­σοι θέ­λου­σιν εὐ­προ­σω­πῆ­σαι ἐν σαρ­κί, οὗ­τοι ἀ­ναγ­κά­ζου­σιν ὑ­μᾶς πε­ρι­τέ­μνε­σθαι, μό­νον ἵ­να μὴ τῷ σταυ­ρῷ τοῦ Χρι­στοῦ δι­ώ­κων­ται. Οὐ­δὲ γὰρ οἱ πε­ρι­τε­τμη­μέ­νοι αὐ­τοὶ νό­μον φυ­λάσ­σου­σιν, ἀλ­λὰ θέ­λου­σιν ὑ­μᾶς πε­ρι­τέ­μνε­σθαι, ἵ­να ἐν τῇ ὑ­με­τέ­ρᾳ σαρ­κὶ καυ­χή­σων­ται. Ἐ­μοὶ δὲ μὴ γέ­νοι­το καυ­χᾶ­σθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυ­ρῷ τοῦ Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, δι᾿ οὗ ἐ­μοὶ κό­σμος ἐ­σταύ­ρω­ται κἀ­γὼ τῷ κό­σμῳ. Ἐν γὰρ Χρι­στῷ Ἰ­η­σοῦ οὔ­τε πε­ρι­το­μή τι ἰ­σχύ­ει οὔ­τε ἀ­κρο­βυ­στί­α, ἀλ­λὰ και­νὴ κτί­σις. Καὶ ὅ­σοι τῷ κα­νό­νι τού­τῳ στοι­χή­σου­σιν, εἰ­ρή­νη ἐπ᾿ αὐ­τοὺς καὶ ἔ­λε­ος, καὶ ἐ­πὶ τὸν Ἰσ­ρα­ὴλ τοῦ Θε­οῦ. Τοῦ λοι­ποῦ κό­πους μοι μη­δεὶς πα­ρε­χέ­τω· ἐ­γὼ γὰρ τὰ στίγ­μα­τα τοῦ Κυ­ρί­ου Ἰ­η­σοῦ ἐν τῷ σώ­μα­τί μου βα­στά­ζω. Ἡ χά­ρις τοῦ Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ με­τὰ τοῦ πνεύ­μα­τος ὑ­μῶν, ἀ­δελ­φοί· ἀ­μήν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Κυ­ρι­α­κῆς πρὸ τῆς Ὑ­ψώ­σε­ως.

Ἐκ τοῦ κα­τὰ Ἰ­ω­άν­νην (γ´ 13-17).

Εἶ­πεν ὁ Κύ­ρι­ος· Οὐ­δεὶς ἀ­να­βέ­βη­κεν εἰς τὸν οὐ­ρα­νὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐ­ρα­νοῦ κα­τα­βάς, ὁ υἱ­ὸς τοῦ ἀν­θρώ­που. Καὶ κα­θὼς Μω­ϋ­σῆς ὕ­ψω­σεν τὸν ὄ­φιν ἐν τῇ ἐ­ρή­μῳ, οὕ­τως ὑ­ψω­θῆ­ναι δεῖ τὸν υἱ­ὸν τοῦ ἀν­θρώ­που, ἵ­να πᾶς ὁ πι­στεύ­ων ἐν αὐ­τῷ ἔ­χῃ ζω­ὴν αἰ­ώ­νι­ον. Οὕ­τως γὰρ ἠ­γά­πη­σεν ὁ θε­ὸς τὸν κό­σμον, ὥ­στε τὸν υἱ­ὸν τὸν μο­νο­γε­νῆ ἔ­δω­κεν, ἵ­να πᾶς ὁ πι­στεύ­ων εἰς αὐ­τὸν μὴ ἀ­πό­λη­ται ἀλλ᾿ ἔ­χῃ ζω­ὴν αἰ­ώ­νι­ον. Οὐ γὰρ ἀ­πέ­στει­λεν ὁ θε­ὸς τὸν υἱ­ὸν εἰς τὸν κό­σμον ἵ­να κρί­νῃ τὸν κό­σμον, ἀλλ᾿ ἵ­να σω­θῇ ὁ κό­σμος δι᾿ αὐ­τοῦ.
Δό­ξα σοι, Κύ­ρι­ε, δό­ξα σοι.
 
ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου