Σελίδες

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


χος α'

Μεγάλυνον ψυχή μου τν τιμιωτέραν κα νδοξοτέραν τν νω στρατευμάτων.
Μεγάλυνον ψυχή μου τν κ τς Παρθένου Θεν σαρκ τεχθέντα.
Μεγάλυνον ψυχή μου τν ν τ Σπηλαί τεχθέντα Βασιλέα.
Μεγάλυνον ψυχή μου τν π τν Μάγων Θεν προσκυνηθέντα.
Μυστήριον ξένον ρ, κα παράδοξον! ορανν τ Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν τν Παρθένον, τν φάτνην χωρίον, ν νεκλίθη χώρnτος Χριστς Θεός, ν νυμνοντες μεγαλύνομεν.
Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν υπό Αστέρος, τοίς Μάγοις μηνυθέντα.
ξαίσιον δρόμον ρντες ο Μάγοι, συνήθους νέου στέρος ρτιφαος, ορανίου περλάμποντος, Χριστν Βασιλέα τεκμήραντο, ν γ γεννηθέντα Βηθλεέμ ες σωτηρίαν μν.
Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν αγνήν Παρθένον, τήν γεννησαμένην, Χριστόν τόν Βασιλέα.
Νεηγενς Μάγων λεγόντων παιδίον ναξ, ο στρ φάνη, πο στίν; ες γρ κείνου προσκύνησιν κομεν. Mανες ρδης ταράττετο, Χριστν νελεν, θεομάχος φρυαττόμενος.
Μάγοι καί Ποιμένες, ήλθον προσκυνήσαι, Χριστόν τόν γεννηθέντα, εν Βηθλεέμ τή πόλει.
κρίβωσε χρόνον ρδης στέρος, ο τας γεσίαις ο Μάγοι ν Βηθλεέμ, προσκυνοσι Χριστ σν δώροις· φ' ο πρς Πατρίδα δηγούμενοι, δεινν παιδοκτόνον γκατέλιπον παιζόμενον.
τερα ες τν αμβικν Κανόνα
Σήμερον Παρθένος τίκτει τν Δεσπότην νδον ν τ Σπηλαί.
Σήμερον Δεσπότης, τίκτεται ς βρέφος, π Μητρς Παρθένου.
Σήμερον οι Ποιμένες, βλέπουσι τόν Σωτήρα, σπαργάνοις ειλημένον, καί κείμενον εν Φάτνη.
Σήμερον ο Δεσπότης, ράκει σπαργανούται, ο αναφής ως βρέφος.
Σήμερον πάσα κτίσις, αγάλλεται καί χαίρει, ότι Χριστός ετέχθη, εκ τής Παρθένου Κόρης.
Ουράνιαι Δυνάμεις τεχθέντα τόν Σωτήρα, Κύριον καί Δεσπότην, μηνύουσι τώ κόσμω.
Στέργειν μν μς, ς κίνδυνον φόβ,
Ῥᾷον σιωπήν, τ πόθ δ Παρθένε,
μνους φαίνειν, συντόνως τεθηγμένους,
ργδές στιν, λλ κα μήτηρ σθένους,
ση πέφυκεν προαίρεσις δίδου.
Δόξα Πατρ...
Μεγάλυνον ψυχή μου, τς τρισυποστάτου, κα διαιρέτου, θεότητος τ κράτος.
Τύπους φεγγες κα σκις παρηγμένας,
Μτερ γνή, το Λόγου δεδορκότες,
Νέου φανέντος,
κ πύλης κεκλεισμένης,
Δοξούμενοί τε, τ
ς ληθείας φάος,
παξίως σν ελογομεν γαστέρα.
Κα νν...
Μεγάλυνον ψυχή μου, τν λυτρωσαμένην, μς κ τς κατάρας.
Πόθου τετευχώς, κα Θεο παρουσίας,
χριστοτερπς λας ξιωμένος,
Ν
ν ποτνιται τς παλιγγενεσίας.
ς ζωοποιο΄ τν χάριν δ Παρθένε,
Νέμοις
χραντε, προσκυνσαι τ κλέος.

Καταβασίαι

Μεγάλυνον ψυχή μου, τν τιμιωτέραν, κα νδοξοτέραν τν νω στρατευμάτων.
Μυστήριον ξένον, ρ κα παράδοξον! ορανν τ Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν, τν Παρθένον, τν φάτνην χωρίον, ν νεκλίθη χώρnτος, Χριστς Θεός, ν νυμνοντες μεγαλύνομεν.
Μεγάλυνον ψυχή μου, τν λυτρωσαμένην, μς κ τς κατάρας.
αμβικς

Στέργειν μν μς, ς κίνδυνον φόβ,
Ῥᾷον σιωπήν, τ πόθ δ Παρθένε,
μνους φαίνειν, συντόνως τεθηγμένους,
ργδές στιν, λλ κα μήτηρ σθένους,
ση πέφυκεν προαίρεσις δίδου.


  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου