Σελίδες

Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Κυριακὴ Β´ Νηστειῶν

Κυριακὴ Β´ Νηστειῶν




ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος β.

­τε κα­τῆλ­θες πρς τν θά­να­τον, ζω­ὴ ἀ­θά­να­τος, τό­τε τν ᾅ­δην ἐ­νέ­κρω­σας, τ ἀ­στρα­πῇ τς θε­ό­τη­τος· ὅ­τε δ κα τος τε­θνε­ῶ­τας, κ τν κα­τα­χθο­νί­ων ἀ­νέ­στη­σας, πᾶ­σαι α δυ­νά­μεις τν ἐ­που­ρα­νί­ων ἐ­κραύ­γα­ζον· Ζω­ο­δό­τα Χρι­στέ, Θε­ὸς ἡ­μῶν δό­ξα σοι.

Δό­ξα. Τοῦ Ἱεράρχου. Ἦχος πλ. δ´.

ρ­θο­δο­ξί­ας ὁ φω­στήρ, Ἐκ­κλη­σί­ας τὸ στή­ριγ­μα καὶ δι­δά­σκα­λε, τῶν μο­να­στῶν ἡ καλ­λο­νή, τῶν θε­ο­λό­γων ὑ­πέρ­μα­χος ἀ­προ­σμά­χη­τος, Γρη­γό­ρι­ε θαυ­μα­τουρ­γέ, Θεσ­σα­λο­νί­κης τὸ καύ­χη­μα, κή­ρυξ τῆς χά­ρι­τος, ἱ­κέ­τευ­ε δι­ὰ παν­τός, σω­θῆ­ναι τὰς ψυ­χὰς ἡ­μῶν.

Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον.

δι᾿ ἡ­μᾶς γεν­νη­θεὶς κ Παρ­θέ­νου, κα σταύ­ρω­σιν ὑ­πο­μεί­νας Ἀ­γα­θέ, θα­νά­τῳ τν θά­να­τον σκυ­λεύ­σας, κα ἔ­γερ­σιν δεί­ξας ς Θε­ός, μ πα­ρί­δῃς ος ἔ­πλα­σας τ χει­ρί σου· δεῖ­ξον τν φι­λαν­θρω­πί­αν σου Ἐ­λε­ῆ­μον· δέ­ξαι τν τε­κοῦ­σάν σε Θε­ο­τό­κον, πρε­σβεύ­ου­σαν ὑ­πὲρ ἡ­μῶν, κα σῶ­σον Σω­τὴρ ἡ­μῶν, λα­ὸν ἀ­πε­γνω­σμέ­νον.

ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ


ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ 


Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, τε­τάρ­τῃ Κυ­ρι­α­κῇ τοῦ Τρι­ῳ­δί­ου, ἤ­τοι Κυ­ρι­α­κῇ τῆς Τυ­ρο­φά­γου, ἀ­νά­μνη­σιν ποι­ού­με­θα τῆς ἀ­πὸ τοῦ Πα­ρα­δεί­σου τῆς τρυ­φῆς ἐ­ξο­ρί­ας τοῦ Πρω­το­πλά­στου Ἀ­δάμ.
Στίχ. Κό­σμος γε­νάρ­χαις πι­κρὰ συν­θρη­νη­σά­τω.
Βρώ­σει γλυ­κεί­ᾳ, συμ­πε­σὼν πε­πτω­κό­σι.
Τῇ ἀ­φά­τῳ σου εὐ­σπλαγ­χνί­ᾳ, Χρι­στὲ ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν, τῆς τρυ­φῆς τοῦ Πα­ρα­δεί­σου ἡ­μᾶς κα­τα­ξί­ω­σον, καὶ ἐ­λέ­η­σον, ὡς μό­νος φι­λάν­θρω­πος. Ἀ­μήν.




ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος πλ. δ.

ξ ὕ­ψους κα­τῆλ­θες Εὔ­σπλαγ­χνος, τα­φὴν κα­τε­δέ­ξω τρι­ή­με­ρον, ἵ­να ἡ­μᾶς ἐ­λευ­θε­ρώ­σῃς τν πα­θῶν. ζω­ὴ κα ἀ­νά­στα­σις ἡ­μῶν, Κύ­ρι­ε, δό­ξα σοι.

Δό­ξα. Τ αὐ­τό. Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον.

δι᾿ ἡ­μᾶς γεν­νη­θεὶς κ Παρ­θέ­νου, κα σταύ­ρω­σιν ὑ­πο­μεί­νας Ἀ­γα­θέ, θα­νά­τῳ τν θά­να­τον σκυ­λεύ­σας, κα ἔ­γερ­σιν δεί­ξας ς Θε­ός, μ πα­ρί­δῃς ος ἔ­πλα­σας τ χει­ρί σου· δεῖ­ξον τν φι­λαν­θρω­πί­αν σου Ἐ­λε­ῆ­μον· δέ­ξαι τν τε­κοῦ­σάν σε Θε­ο­τό­κον, πρε­σβεύ­ου­σαν ὑ­πὲρ ἡ­μῶν, κα σῶ­σον Σω­τὴρ ἡ­μῶν, λα­ὸν ἀ­πε­γνω­σμέ­νον.




 
 ΚΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ - ΤΟ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟ ΕΘΙΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ - ΤΟ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟ ΕΘΙΜΟ

Την Κυριακή της Τυροφάγου, μετά τον κατανυκτικό εσπερινό, γνωστό και ως εσπερινό της συγχώρησης, τελείται κάθε χρόνο ο «Χορός των παπάδων» ή διαφορετικά ο χορός «Δόξα νάχει…», σε τρία χωριά της βόρειας Κέρκυρας.
Στην Επίσκεψη και στην Κληματιά ο χορός γίνεται στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου και του Αγίου Γεωργίου αντίστοιχα, ενώ στο χωριό Νυμφές ο χορός γίνεται μέσα στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, όπου οι χορευτές στο τρίτο μέρος του τραγουδιού, που περιλαμβάνει προτροπές του ιερέα για μια σωστή ζωή, χτυπάνε τα πόδια τους και πηδάνε ψηλά.
Το τραγούδι λέγεται από τους χωρικούς «δοξαστικό» και «αίνος», ενώ στις υπάρχουσες εκδόσεις του τιτλοφορείται «Δόξα νάχει». Το τραγούδι είναι γνωστό σε όλα τα χωριά της βόρειας Κέρκυρας, στα τρία όμως παραπάνω χωριά συνοδεύεται με χορό.


ΣΤΊΧΟΙ
Δόξα νάχει πάσα ημέρα κι’ ο Υιός με τον Πατέρα,
και το Πνεύμα το Αγίο το ζωοποιό και Θείο.
Δόξα νάχουν και τα Τρία και η Δέσποινα Μαρία.
Τσ’ ουρανούς χορός και σκόλη τον κρατούνε οι αποστόλοι.
Δώδεκα είναι και στο μέτρο σέρνει το χορό ο Πέτρος.
Πιάνει ο Παύλος τον Ανδρέα και οι άλλοι οι εννέα,
Φίλιππος τον Ιωάννη και Θωμάς στη μέση πιάνει.
Τότε Μάρκος με καρδίαν Σίμωνα και τον Ματθίαν.
Ιάκωβος πιάνει Ματθαίον έτερος Βαρθολομαίον.
κι’ οι προφήτες τραγουδούσι ψάλλουσι κανοναρχούσι.
Όργανο είναι ο Ζαχαρίας άρπα παίζει ο Ιερεμίας.
Ο Δαβίδ παίζει τη λύρα, κι’ Ησαΐας τη κινύρα,
Κι η Παρθένος η Μαρία η αμόλυντος κυρία
έστειλε για καλεστάδες τέσσερους Βαγγελιστάδες,
τον Ματθαίον πρώτον βάζει πρόδρομον τον Ιωάννη
να καλέσουν και την Άννα Ιωακείμ και την Σωσάννα
Ελισάβετ Ζαχαρίαν την Μαγδαληνήν Μαρίαν,
τσ’ εβδομήντα αποστόλους και τους αθλοφόρους όλους.
Στέφανον και των μαρτύρων τους χορούς των Αναργύρων
ιεράρχους και οσίους και αγίους δισμυρίους
μάρτυρα Αικατερίνην Θέκλαν και την Ιουστίνην
Παρασκευήν Αναστασίαν την αιγύπτιαν Μαρίαν·
κι’ όλες με σπουδή κινούσι την Παντάνασσαν να βρούσι.
Όποιος πάει στην εκκλησία φεύγει από την αμαρτία
Όποιος κάνει ελεημοσύνη βρίσκει εκ Θεού ειρήνη.
Όποιος κάνει το σταυρό του άρματα έχει στο πλευρό του.
κι όποιος δεν κακολογήσει τσ’ ουρανούς θα κατοικήσει.
Το λοιπόν και σεις παιδιά μου κάνετε το θέλημά μου.
Όλοι μας ν’ αγαπηθούμε στον παράδεισο να μπούμε,
και του χρόνου με υγείαν και με πάσαν ευτυχίαν.


ΠΗΓΗ: http://blogs.sch.gr/2lykpiatt/2012/02/26/xoros/

Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

Κυ­ρι­α­κὴ τῆς Ἀ­πό­κρε­ω


Κυ­ρι­α­κὴ τῆς Ἀ­πό­κρε­ω



 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος βα­ρύς.

Κα­τέ­λυ­σας τ Σταυ­ρῷ σου τν θά­να­τον· ἠ­νέ­ῳ­ξας τ λῃ­στῇ τν Πα­ρά­δει­σον· τν Μυ­ρο­φό­ρων τν θρῆ­νον με­τέ­βα­λες, κα τος σος Ἀ­πο­στό­λοις κη­ρύτ­τειν ἐ­πέ­τα­ξας, ὅ­τι ἀ­νέ­στης Χρι­στὲ Θε­ός, πα­ρέ­χων τ κό­σμῳ τ μέ­γα ἔ­λε­ος.

Δό­ξα. Τ αὐ­τό. Κα νν. Θε­ο­το­κί­ον.

ς τς ἡ­μῶν ἀ­να­στά­σε­ως θη­σαύ­ρι­σμα, τος ἐ­πὶ σο πε­ποι­θό­τας Πα­νύ­μνη­τε, κ λάκ­κου κα βυ­θοῦ πται­σμά­των ἀ­νά­γα­γε· σ γρ τος ὑ­πευ­θύ­νους τ ἁ­μαρ­τί­ᾳ, ἔ­σω­σας τε­κοῦ­σα τν σω­τη­ρί­αν, πρ τό­κου παρ­θέ­νος, κα ν τό­κῳ παρ­θέ­νος, κα με­τὰ τό­κον πά­λιν οὖ­σα παρ­θέ­νος.
 

Κα­θί­σμα­τα τοῦ Τρι­ῳ­δί­ου.

Ἦ­χος α´. Τὸν τά­φον σου Σω­τήρ.

Τὸ Βῆ­μά σου φρι­κτόν, καὶ ἡ κρί­σις δι­καί­α, τὰ ἔρ­γα μου δει­νά· ἀλλ᾿ αὐ­τός, Ἐ­λε­ῆ­μον, προ­φθά­σας με δι­ά­σω­σον, καὶ κο­λά­σε­ως λύ­τρω­σαι· ῥῦ­σαι Δέ­σπο­τα, τῆς τῶν ἐ­ρί­φων με­ρί­δος, καὶ ἀ­ξί­ω­σον, ἐκ δε­ξι­ῶν σου με στῆ­ναι, Κρι­τὰ δι­και­ό­τα­τε.

Θε­ο­το­κί­ον. Ὅ­μοι­ον. (Πα­ρα­λεί­πε­ται).

Τὸν πάν­των ποι­η­τήν, καὶ Θε­όν σου καὶ κτί­στην, πα­νά­μω­με Ἁ­γνή, δι­ὰ Πνεύ­μα­τος θεί­ου, ἐν μή­τρᾳ σου ἐ­χώ­ρη­σας, καὶ φθο­ρᾶς δί­χα τέ­το­κας· ὃν δο­ξά­ζον­τες, σὲ ἀ­νυ­μνοῦ­μεν Παρ­θέ­νε, ὡς πα­λά­τι­ον, τοῦ Βα­σι­λέ­ως τῆς δό­ξης, καὶ κό­σμου ἀν­τί­λυ­τρον.

Ἕ­τε­ρον Κά­θι­σμα. Ἦ­χος πλ. β´.

ν­νο­ῶ τὴν ἡ­μέ­ραν τὴν φο­βε­ράν, καὶ θρη­νῶ μου τὰς πρά­ξεις τὰς πο­νη­ράς· πῶς ἀ­πο­λο­γή­σο­μαι τῷ ἀ­θα­νά­τῳ Βα­σι­λεῖ; ποί­ᾳ δὲ παῤ­ῥη­σί­ᾳ ἀ­τε­νί­σω τῷ Κρι­τῇ, ὁ ἄ­σω­τος ἐ­γώ; Εὔ­σπλαγ­χνε Πά­τερ, Υἱ­ὲ μο­νο­γε­νές, τὸ Πνεῦ­μα τὸ ἅ­γι­ον ἐ­λέ­η­σόν με.

Δό­ξα. Ἦ­χος ὁ αὐ­τός.

Εἰς τὴν κοι­λά­δα τοῦ κλαυθ­μῶ­νος, εἰς τὸν τό­πον ὃν δι­έ­θου, ὅ­ταν κα­θί­σῃς Ἐ­λε­ῆ­μον ποι­ῆ­σαι δι­καί­αν κρί­σιν, μὴ δη­μο­σι­εύ­σῃς μου τὰ κε­κρυμ­μέ­να, μη­δὲ κα­ται­σχύ­νῃς με ἐ­νώ­πι­ον τῶν Ἀγ­γέ­λων· ἀλ­λὰ φεῖ­σαί μου ὁ Θε­ός, καὶ ἐ­λέ­η­σόν με.

Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον. Ὅ­μοι­ον.

λ­πὶς τοῦ κό­σμου ἀ­γα­θή, Θε­ο­τό­κε Παρ­θέ­νε, τὴν σὴν καὶ μό­νην φο­βε­ρὰν προ­στα­σί­αν αἰ­τοῦ­μαι· σπλαγ­χνί­σθη­τι εἰς εὐ­πε­ρί­στα­τον λα­όν· δυ­σώ­πη­σον τὸν ἐ­λε­ή­μο­να Θε­όν, ῥυ­σθῆ­ναι τὰς ψυ­χὰς ἡ­μῶν, ἐκ πά­σης ἀ­πει­λῆς, μό­νη εὐ­λο­γη­μέ­νη.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ 

ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ 



Κυ­ρι­α­κὴ ΙΖ´ Λου­κᾶ (τοῦ Ἀ­σώ­του)



Κυ­ρι­α­κὴ ΙΖ´ Λου­κᾶ (τοῦ Ἀ­σώ­του)


ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος πλ. β.




γ­γε­λι­καὶ δυ­νά­μεις ἐ­πὶ τ μνῆ­μά σου, κα ο φυ­λάσ­σον­τες ἀ­πε­νε­κρώ­θη­σαν· κα ἵ­στα­το Μα­ρί­α ν τ τά­φῳ, ζη­τοῦ­σα τ ἄ­χραν­τόν σου σῶ­μα. Ἐ­σκύ­λευ­σας τν ᾅ­δην, μ πει­ρα­σθεὶς π᾿ αὐ­τοῦ· ὑ­πήν­τη­σας τ Παρ­θέ­νῳ, δω­ρού­με­νος τν ζω­ήν. ἀ­να­στὰς ἐκ τν νε­κρῶν, Κύ­ρι­ε δό­ξα σοι.



Δό­ξα. Τ αὐ­τό. Κα νν. Θε­ο­το­κί­ον.




τν εὐ­λο­γη­μέ­νην κα­λέ­σας σου Μη­τέ­ρα, ἦλ­θες ἐ­πὶ τ πά­θος ἑ­κου­σί­ᾳ βου­λῇ, λάμ­ψας ν τ Σταυ­ρῷ, ἀ­να­ζη­τῆ­σαι θέ­λων τν Ἀ­δάμ, λέ­γων τος Ἀγ­γέ­λοις· Συγ­χά­ρη­τέ μοι, ὅ­τι εὑ­ρέ­θη ἀ­πο­λο­μέ­νη δραχ­μή. πάν­τα σο­φῶς οἰ­κο­νο­μή­σας, δό­ξα σοι.