Σελίδες

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


χος α'

Μεγάλυνον ψυχή μου τν τιμιωτέραν κα νδοξοτέραν τν νω στρατευμάτων.
Μεγάλυνον ψυχή μου τν κ τς Παρθένου Θεν σαρκ τεχθέντα.
Μεγάλυνον ψυχή μου τν ν τ Σπηλαί τεχθέντα Βασιλέα.
Μεγάλυνον ψυχή μου τν π τν Μάγων Θεν προσκυνηθέντα.
Μυστήριον ξένον ρ, κα παράδοξον! ορανν τ Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν τν Παρθένον, τν φάτνην χωρίον, ν νεκλίθη χώρnτος Χριστς Θεός, ν νυμνοντες μεγαλύνομεν.
Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν υπό Αστέρος, τοίς Μάγοις μηνυθέντα.
ξαίσιον δρόμον ρντες ο Μάγοι, συνήθους νέου στέρος ρτιφαος, ορανίου περλάμποντος, Χριστν Βασιλέα τεκμήραντο, ν γ γεννηθέντα Βηθλεέμ ες σωτηρίαν μν.
Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν αγνήν Παρθένον, τήν γεννησαμένην, Χριστόν τόν Βασιλέα.
Νεηγενς Μάγων λεγόντων παιδίον ναξ, ο στρ φάνη, πο στίν; ες γρ κείνου προσκύνησιν κομεν. Mανες ρδης ταράττετο, Χριστν νελεν, θεομάχος φρυαττόμενος.
Μάγοι καί Ποιμένες, ήλθον προσκυνήσαι, Χριστόν τόν γεννηθέντα, εν Βηθλεέμ τή πόλει.
κρίβωσε χρόνον ρδης στέρος, ο τας γεσίαις ο Μάγοι ν Βηθλεέμ, προσκυνοσι Χριστ σν δώροις· φ' ο πρς Πατρίδα δηγούμενοι, δεινν παιδοκτόνον γκατέλιπον παιζόμενον.
τερα ες τν αμβικν Κανόνα
Σήμερον Παρθένος τίκτει τν Δεσπότην νδον ν τ Σπηλαί.
Σήμερον Δεσπότης, τίκτεται ς βρέφος, π Μητρς Παρθένου.
Σήμερον οι Ποιμένες, βλέπουσι τόν Σωτήρα, σπαργάνοις ειλημένον, καί κείμενον εν Φάτνη.
Σήμερον ο Δεσπότης, ράκει σπαργανούται, ο αναφής ως βρέφος.
Σήμερον πάσα κτίσις, αγάλλεται καί χαίρει, ότι Χριστός ετέχθη, εκ τής Παρθένου Κόρης.
Ουράνιαι Δυνάμεις τεχθέντα τόν Σωτήρα, Κύριον καί Δεσπότην, μηνύουσι τώ κόσμω.
Στέργειν μν μς, ς κίνδυνον φόβ,
Ῥᾷον σιωπήν, τ πόθ δ Παρθένε,
μνους φαίνειν, συντόνως τεθηγμένους,
ργδές στιν, λλ κα μήτηρ σθένους,
ση πέφυκεν προαίρεσις δίδου.
Δόξα Πατρ...
Μεγάλυνον ψυχή μου, τς τρισυποστάτου, κα διαιρέτου, θεότητος τ κράτος.
Τύπους φεγγες κα σκις παρηγμένας,
Μτερ γνή, το Λόγου δεδορκότες,
Νέου φανέντος,
κ πύλης κεκλεισμένης,
Δοξούμενοί τε, τ
ς ληθείας φάος,
παξίως σν ελογομεν γαστέρα.
Κα νν...
Μεγάλυνον ψυχή μου, τν λυτρωσαμένην, μς κ τς κατάρας.
Πόθου τετευχώς, κα Θεο παρουσίας,
χριστοτερπς λας ξιωμένος,
Ν
ν ποτνιται τς παλιγγενεσίας.
ς ζωοποιο΄ τν χάριν δ Παρθένε,
Νέμοις
χραντε, προσκυνσαι τ κλέος.

Καταβασίαι

Μεγάλυνον ψυχή μου, τν τιμιωτέραν, κα νδοξοτέραν τν νω στρατευμάτων.
Μυστήριον ξένον, ρ κα παράδοξον! ορανν τ Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν, τν Παρθένον, τν φάτνην χωρίον, ν νεκλίθη χώρnτος, Χριστς Θεός, ν νυμνοντες μεγαλύνομεν.
Μεγάλυνον ψυχή μου, τν λυτρωσαμένην, μς κ τς κατάρας.
αμβικς

Στέργειν μν μς, ς κίνδυνον φόβ,
Ῥᾷον σιωπήν, τ πόθ δ Παρθένε,
μνους φαίνειν, συντόνως τεθηγμένους,
ργδές στιν, λλ κα μήτηρ σθένους,
ση πέφυκεν προαίρεσις δίδου.


  

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου



γγελος πρωτοστάτης, ορανόθεν πέμφθη, επεν τ Θεοτόκ τό, Χαρε (κ γ)· κα σν τ σωμάτ φων, σωματούμενόν σε θεωρν Κύριε, ξίστατο, κα στατο κραυγάζων πρς ατν τοιατα·
Χαρε, δι᾿ ς χαρ κλάμψει· χαρε, δι᾿ ς ρ κλείψει.
Χαρε, το πεσόντος δμ νάκλησις· χαρε, τν δακρύων τς Εας λύτρωσις.
Χαρε, ψος δυσανάβατον νθρωπίνοις λογισμος· χαρε, βάθος δυσθεώρητον, κα γγέλων φθαλμος.
Χαρε, τι πάρχεις Βασιλέως καθέδρα· χαρε, τι βαστάζεις τν βαστάζοντα πάντα.
Χαρε, στήρ μφαίνων τν λιον· χαρε, γαστρ νθέου σαρκώσεως.
Χαρε, δι᾿ ς νεουργεται κτίσις· χαρε, δι᾿ ς βρεφουργεται Κτίστης.
Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.



γγελος πο ταν πρτος μεταξ τν γγέλων, στάλθηκε π τν οραν ν πε στ Θεοτόκο τ χαρε (3 φορές)· κα μ τν σώματή του φωνή, βλέποντάς σε Κύριε ν παίρνεις σμα (ν γίνεσαι νθρωπος), κπλησσόταν κα στεκόταν φωνάζοντας πρς ατν ατ τ λόγια·

Χαρε σ π᾿ τν ποία θ λάμψει χαρά· χαρε σ πο γι χάρη σου θ σβήσει κατάρα.

Χαρε σ πο κανες ν σηκωθε πεσμένος δάμ· χαρε σ πο γινες λύτρωση τν δακρύων τς Εας.

Χαρε ψος στ ποο δύσκολα μπορον ν φθάσουν ο νθρώπινοι λογισμοί· χαρε βάθος πο δυνατον ν κατοπτεύσουν κα γγέλων φθαλμοί.

Χαρε σ πο γινες θρόνος το Βασιλι (Χριστο)· χαρε γιατ βαστάζεις (στν γκάλη σου) κενον πο βαστάζει τ πάντα.

Χαρε στέρι πο προμηνύεις τν λιο, χαρε κοιλία τς θεϊκς (το Λόγου) σαρκώσεως.

Χαρε σ μ τν ποία γίνεται καινούργια κτίση· χαρε σ μ τν ποία γίνεται βρέφος Κτίστης.
Χαρε Νύμφη νύμφευτε.

 
Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/prayers/service_theotokos_greetings_translation.htm
          https://www.enodais.gr/

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

2. Το θαύμα του πολλαπλασιασμού των ιχθύων και των άρτων ( Ματθ. ιδ΄, 13-21).



Ο αποκεφαλισμός του Ιωάννης του Βαπτιστή ήταν δυσάρεστο γεγονός για τον Χριστό. Βίωσε βαθειά ανθρώπινη θλίψη και θέλησε να αποσυρθεί με τους μαθητές του "ες ρημον τόπον". Είχε ανάγκη από ανάπαυση και περισυλλογή. Η πνευματική όμως δίψα των ανθρώπων ήταν πολύ μεγάλη. Έτσι μόλις πληροφορήθηκαν τον τόπο όπου βρισκόταν ο Χριστός, άρχισαν να μαζεύονται από διάφορες κατευθύνσεις κατά κύματα. Ούτε η απόσταση ούτε όμως και ο κόπος της πορείας στάθηκαν εμπόδια. Γέμισαν την έρημο προκειμένου να έρθουν σε άμεση επαφή με το μοναδικό Διδάσκαλο. Ο Χριστός συγκινήθηκε από την αθρόα προέλευση και βγήκε από το ερημικό του καταφύγιο. 
Πρόσεξε ιδιαίτερα τους ασθενείς, τους πλησίασε, άκουσε τον πόνο τους, τους ευλόγησε και τους θεράπευσε. Ακολούθως άρχισε την διδασκαλία. Οι ώρες περνούσαν αλλά οι άνθρωποι παρέμεναν στις θέσεις τους. Είχαν ξεχάσει όλες τις βιωτικές τους μέριμνες και είχαν απορρηφηθεί από τα γλυκήτατα λόγια του Ιησού. 
Όταν πια κόντευε να βραδιάσει οι μαθητές ανήσυχοι πλησίασαν τον Χριστό και του είπαν: "Ο τόπος εδώ είναι ερημικός και η ώρα περασμένη. Διώξε τους ανθρώπους να πάνε στα χωριά να αγοράσουν φαγητά". 
Ο Χριστός αντέτεινε "Δεν υπάρχει λόγος να διαλυθεί ο κόσμος. Να τους δώσετε εσείς να φάνε".
"Μα, Κύριε, έχουμε μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια". "Φέρτε μου εδώ τα ψωμιά και τα ψάρια", απάντησε ο Χριστός.
Ζήτησε τότε από τον λαό να καθίσει. Πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα στον ουρανό, προσευχήθηκε, τα ευλόγησε και άρχισε να κόβει τα ψωμιά, να δίνει τα κομμάτια στους μαθητές του και αυτοί με τη σειρά τους να τα μοιράζουν στο πλήθος. Πέντε χιλιάδες άνθρωποι χόρτασαν. Με τα περισσεύματα γέμισαν δώδεκα κοφίνια. Πιστοποίηση του θαύματος, τα περισσεύματα. Αυτή ήταν η πορεία του Χριστού προς τον λαό. Πορεία έμπρακτης αγάπης.
 



 ΠΗΓΗ: ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ πρεσβ. Διονυσίου Τάτση

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

1. Το θαύμα ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας ( Ἰωάν. β΄, 1-11).

Τριάντα χρόνια ο Ιησούς Χριστός ο Υιός του Θεού, έζησε στην αφάνεια, ασκώντας το ταπεινό επάγγελμα του ξυλουργού. Πρωτοεμφανίζεται στο φτωχό χωριό, Κανά της Γαλιλαίας, μακριά από τα Ιεροσόλυμα και αποκαλύπτει την υψηλή του αποστολή.
Εκεί βρέθηκαν λοιπόν η Παναγία και ο Χριστός με τους μαθητές του, καλεσμένοι σε γάμο και συμμετείχαν στο εύθυμο γεγονός. Το κρασί όμως τελείωνε γρήγορα και η Παναγία θέλησε να βοηθήσει. Πλησίασε τον Χριστό και του ζήτησε να βοηθήσει. Ο Χριστός απάντησε σκληρά. "Τί επεμβαίνεις εσύ στο δικό μου έργο, γυναίκα; Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου". Ήθελε να επισημάνει ότι έπρεπε να ενεργήσει στον κατάλληλο χρόνο, όπως αυτός θα αποφάσιζε.
Παρατηρούμε την Παναγία να μην δίνει συνέχεια στο λόγο του γιού της. Γνώριζε ότι τελικά θα έκανε το θαύμα παρά την πρώτη άρνησή του.Γυρίζει στους υπηρέτες και τους καθησυχάζει "Ότι σας πει ο Χριστός να το κάνετε".
Πέρασε αρκετή ώρα μέχρι που ο Χριστός βγήκε στην αυλή όπου περίμεναν έξι άδειες λίθινες στάμνες. Ζήτησε από τους υπηρέτες να τις γεμίσουν με νερό και εκείνοι ανυποψίαστοι το έκαναν. Δίπλα ο Χριστός αμίλητος, χωρίς θόρυβο ενήργησε μυστικά και το νερό έγινε κρασί.Εξιακόσια λίτρα κρασί άριστης ποιότητας.
Οι υπηρέτες έτρεξαν να δώσουν το κρασί στον αρχιτρίκλινο να το δοκιμάσει και εκείνος γεμάτος απορία λέει στο γαμβρό: "Όλος ο κόσμος συνηθίζει να προσφέρει πρώτα το εκλεκτό κρασί. Μετά προσφέρει το κατώτερης ποιότητας, εσύ όμως φύλαξες το εκλεκτό κρασί τωρά".
Ο γαμβρός δεν ήξερε τί είχε συμβεί. Οι υπηρέτες όμως γνώριζαν και μίλησαν στους καλεσμένους για το θαύμα. Έτσι φανερώθηκε το θαύμα του Χριστού. 

 ΠΗΓΗ: ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ πρεσβ. Διονυσίου Τάτση

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΙΤΗΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΙΤΗΣ

Εκοιμήθη ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας




 
Την ευχή του να έχουμε!!!

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου

Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Σ᾿ ἐσένα τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγὸ ἀποδίδει ἡ Πόλη σου τὴ νίκη καὶ σοῦ ἐκφράζει Θεοτόκε τὶς θερμὲς εὐχαριστίες ποὺ λυτρώθηκε ἀπὸ τὶς συμφορές. Ἀλλὰ ἐσύ, ποὺ ἡ δύναμή σου εἶναι ἀκατανίκητη, σῶσε με κι ἐμένα ἀπὸ κάθε εἴδους κινδύνων γιὰ νὰ σοῦ φωνάζω δυνατά· χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

 
Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/prayers/service_theotokos_greetings_translation.htm

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου

Τό προσταχθέν μυστικῶς, λαβῶν ἐν γνώσει, ἐν τή σκηνή τοῦ Ἰωσήφ, σπουδή ἐπέστη, ὁ Ἀσώματος λέγων τή Ἀπειρογάμω. Ὁ κλίνας τή καταβάσει τούς Οὐρανούς, χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν Σοῖ. Ὄν καί βλέπων ἐν Μήτρᾳ Σου, λαβόντα δούλου μορφήν, ἐξίσταμαι κραυγάζειν Σοῖ. Χαῖρε, Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Ὅταν ὁ Ἀσώματος (ἀρχάγγελος Γαβριὴλ), πληροφορήθηκε αὐτὸ ποὺ μὲ τρόπο μυστηριώδη τοῦ παραγγέλθηκε (ἀπὸ τὸ Θεό), παρουσιάστηκε ἀμέσως στὴν οἰκία τοῦ Ἰωσήφ, λέγοντας σ᾿ αὐτὴν ποὺ δὲ γνώρισε γάμο (στὴ Θεοτόκο)· Αὐτὸς ποὺ μὲ τὴν κατάβασή Του (στὴ γῆ) χαμήλωσε τοὺς οὐρανούς, ἔρχεται νὰ χωρέσει ὁλόκληρος χωρὶς καμιὰ ἀλλοίωση μέσα σου. Αὐτὸν βλέποντάς Τον μὲς στὴν κοιλιά σου νὰ παίρνει τὴ μορφὴ δούλου (νὰ ταπεινώνεται καὶ νὰ γίνεται ἄνθρωπος) μὲ καταλαμβάνει ἔκσταση καὶ δέος καὶ σοῦ φωνάζω δυνατά· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.





 
Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/prayers/service_theotokos_greetings_translation.htm

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ...(αποσπάσματα)

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ...(αποσπάσματα)

Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐπαγρυπνοῦμε ὥστε νὰ μὴ κρίνουμε κανένα


 Σὲ κάποιον ἀδελφὸ ποὺ ἔμενε στὸ κοινόβιο τοῦ ἀββᾶ Ἠλία, συνέβη κάποτε ἕνας πειρασμός. Γι᾿ αὐτὸ τὸν ἔδιωξαν ἀπὸ κεῖ καὶ πῆγε κοντὰ στὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο, στὸ ὄρος. Ἀφοῦ ἔμεινε ὁ ἀδελφὸς κοντά του κάποιο χρονικὸ διάστημα, τὸν ἔστειλε ὁ ἀββᾶς στὸ κοινόβιο ἀπ᾿ ὅπου εἶχε φύγει. Ἐκεῖνοι ὅμως μόλις τὸν εἶδαν, τὸν ξανάδιωξαν καὶ ὁ ἀδελφὸς γύρισε πάλι στὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο καὶ τοῦ εἶπε:

«Δὲν θέλησαν νὰ μὲ δεχθοῦν, πάτερ».

Τὸν ἔστειλε πάλι ὁ Γέροντας καὶ τοὺς μήνυσε τὸ ἑξῆς:

«Ἕνα καράβι ναυάγησε μέσα στὸ πέλαγος, ἔχασε τὸ φορτίο του καὶ μὲ κόπο πολὺ ἔφθασε στὴ στεριά. Καὶ ἐσεῖς ὅ,τι σώθηκε καὶ ἔφθασε στὴ στεριά, θέλετε νὰ τὸ καταποντίσετε;»

Κι ἐκεῖνοι ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος τὸν ἔστειλε, εὐθὺς τὸν δέχθηκαν.


***
 Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας:

«Ἐὰν σοῦ ἔρθει λογισμὸς νὰ κατακρίνεις τὸν πλησίον γιὰ κάποιο ἁμάρτημά του, πρῶτα νὰ σκεφθεῖς ὅτι ἐσὺ εἶσαι περισσότερο ἁμαρτωλὸς ἀπ᾿ αὐτὸν καὶ ἐκεῖνα ποὺ νομίζεις ὅτι σωστὰ τὰ κάνεις, μὴν πιστέψεις ὅτι ἦσαν ἀρεστὰ στὸν Θεό. Καὶ ἔτσι δὲν θὰ τολμήσεις νὰ καταδικάσεις τὸν πλησίον».


***
Εἶπε ἐπίσης:

«Ἐὰν δὲν κατακρίνεις τὸν πλησίον ἀλλὰ ἐξουθενώνεις τὸν ἑαυτό σου, παρέχεις ἀνάπαυση στὴ συνείδηση σου».


***
Πῆγε κάποτε ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Θηβαῖος σε κάποιο κοινόβιο καὶ εἶδε ἕναν ἀδελφὸ νὰ σφάλλει καὶ τὸν κατέκρινε.

Ὅταν ἐπέστρεψε στὴν ἔρημο, ἦλθε ἄγγελος Κυρίου καὶ στάθηκε μπροστὰ στὴν πόρτα τοῦ κελιοῦ του καὶ τοῦ εἶπε:

«Δὲν σοῦ ἐπιτρέπω νὰ μπεῖς».

Κι ἐκεῖνος παρακαλοῦσε κι ἔλεγε:

«Τί συμβαίνει;»

Ἀποκρίθηκε ὁ ἄγγελος καὶ τοῦ εἶπε:

«Ὁ Θεὸς μὲ ἔστειλε λέγοντας: Πές του, ποῦ προστάζεις νὰ βάλω τὸν ἀδελφὸ ποὺ ἔσφαλε καὶ τὸν καταδίκασες».

Εὐθὺς μετανόησε ὁ ἀββᾶς καὶ εἶπε:

«Ἁμάρτησα, συγχώρεσέ με».

Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε:

«Σήκω, σὲ συγχώρεσε ὁ Θεός. Καὶ στὸ ἑξῆς νὰ προσέχεις νὰ μὴν κρίνεις κανέναν, προτοῦ τὸν κρίνει ὁ Θεός».


***
Ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Παφνούτιος, ὁ μαθητὴς τοῦ ἀββᾶ Μακαρίου:

«Παρακάλεσα τὸν Γέροντά μου λέγοντας: Πές μου κάποιον λόγο».

Κι ἐκεῖνος εἶπε: «Νὰ μὴν κακομεταχειριστεῖς κανέναν οὔτε νὰ τὸν κατακρίνεις. Αὐτὰ νὰ κάνεις καὶ σώζεσαι».


***
Ἔλεγαν γιὰ τὸν ἀββᾶ Μακάριο τὸν μεγάλο ὅτι εἶχε γίνει, ὅπως λέει ἡ Γραφή, θεὸς ἐπίγειος. Γιατὶ ὅπως ἀκριβῶς ὁ Θεὸς σκεπάζει τὸν κόσμο, ἔτσι καὶ ὁ ἀββᾶς Μακάριος σκέπαζε τὰ ἐλαττώματα ποὺ ἔβλεπε στοὺς ἄλλους, σὰν νὰ μὴ τὰ ἔβλεπε, καὶ ἐκεῖνα ποὺ ἄκουε σὰν νὰ μὴ τὰ ἄκουε.