Σελίδες

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ


Ἀ­πό­δο­σις τῆς ἑ­ο­ρῆς τῆς ἀ­πο­το­μῆς τῆς τι­μί­ας κε­φα­λῆς Ἰ­ω­άν­νου τοῦ προ­δρό­μου· Ἀ­λε­ξάν­δρου (†340), Ἰ­ω­άν­νου (†595), Παύ­λου (†784) πα­τρι­αρ­χῶν Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως.


ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ



Τ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος δ.


Τ φαι­δρὸν τς ἀ­να­στά­σε­ως κή­ρυγ­μα, κ το Ἀγ­γέ­λου μα­θοῦ­σαι α το Κυ­ρί­ου μα­θή­τρι­αι, κα τν προ­γο­νι­κὴν ἀ­πό­φα­σιν ἀ­πορ­ρί­ψα­σαι, τος Ἀ­πο­στό­λοις καυ­χώ­με­ναι ἔ­λε­γον· Ἐ­σκύ­λευ­ται ὁ θά­να­τος, ἠ­γέρ­θη Χρι­στὸς Θε­ός, δω­ρού­με­νος τ κό­σμῳ τ μέ­γα ἔ­λε­ος.


Δό­ξα. Τοῦ Προ­δρό­μου. Ἦ­χος β´.

Μνή­μη Δι­καί­ου μετ᾿ ἐγ­κω­μί­ων· σοὶ δὲ ἀρ­κέ­σει ἡ μαρ­τυ­ρί­α τοῦ Κυ­ρί­ου Πρό­δρο­με· ἀ­νε­δεί­χθης γὰρ ὄν­τως καὶ Προ­φη­τῶν σε­βα­σμι­ώ­τε­ρος, ὅ­τι καὶ ἐν ῥεί­θροις βα­πτί­σαι κα­τη­ξι­ώ­θης τὸν κη­ρυτ­τό­με­νον. Ὅ­θεν τῆς ἀ­λη­θεί­ας ὑ­πε­ρα­θλή­σας, χαί­ρων εὐ­ηγ­γε­λί­σω καὶ τοῖς ἐν ᾍδῃ,
Θε­ὸν φα­νε­ρω­θέν­τα ἐν σαρ­κί, τὸν αἴ­ρον­τα τὴν ἁ­μαρ­τί­αν τοῦ κό­σμου, καὶ πα­ρέ­χον­τα ἡ­μῖν τὸ μέ­γα ἔ­λε­ος.


Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον.


Πάν­τα ὑ­πὲρ ἔν­νοι­αν, πάν­τα ὑ­πε­ρέν­δο­ξα, τ σά, Θε­ο­τό­κε μυ­στή­ρι­α· τ ἁ­γνεί­ᾳ ἐ­σφρα­γι­σμέ­νη, κα παρ­θε­νί­ᾳ φυ­λατ­το­μέ­νη, Μή­τηρ ἐ­γνώ­σθης ἀ­ψευ­δής, Θε­ὸν τε­κοῦ­σα ἀ­λη­θι­νόν· αὐ­τὸν ἱ­κέ­τευ­ε σω­θῆ­ναι τς ψυ­χὰς ἡ­μῶν.
 


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Προ­κεί­με­νον. Ἦ­χος δ´. (Ψαλ­μὸς ργ´).

Ὡς ἐ­με­γα­λύν­θη τὰ ἔρ­γα σου, Κύ­ρι­ε· πάν­τα ἐν σο­φί­ᾳ ἐ­ποί­η­σας.
Στίχ. Εὐ­λό­γει, ἡ ψυ­χή μου, τὸν Κύ­ρι­ον · Κύ­ρι­ε ὁ Θε­ός μου, ἐ­με­γα­λύν­θης σφό­δρα.
Πρὸς Κο­ριν­θί­ους Α´ Ἐ­πι­στο­λῆς Παύ­λου τὸ Ἀ­νά­γνω­σμα.

(ιϚ´ 13-24)

­δελ­φοί, γρη­γο­ρεῖ­τε, στή­κε­τε ἐν τῇ πί­στει, ἀν­δρί­ζε­σθε, κρα­ται­οῦ­σθε. Πάν­τα ὑ­μῶν ἐν ἀ­γά­πῃ γι­νέ­σθω. Πα­ρα­κα­λῶ δὲ ὑ­μᾶς, ἀ­δελ­φοί· οἴ­δα­τε τὴν οἰ­κί­αν Στε­φα­νᾶ, ὅ­τι ἐ­στὶν ἀ­παρ­χὴ τῆς Ἀ­χα­ΐ­ας καὶ εἰς δι­α­κο­νί­αν τοῖς ἁ­γί­οις ἔ­τα­ξαν ἑ­αυ­τούς· ἵ­να καὶ ὑ­μεῖς ὑ­πο­τάσ­ση­σθε τοῖς τοι­ού­τοις καὶ παν­τὶ τῷ συ­νερ­γοῦν­τι καὶ κο­πι­ῶν­τι. Χαί­ρω δὲ ἐ­πὶ τῇ πα­ρου­σί­ᾳ Στε­φα­νᾶ καὶ Φουρ­του­νά­του καὶ Ἀ­χα­ϊ­κοῦ, ὅ­τι τὸ ὑ­μῶν ὑ­στέ­ρη­μα οὗ­τοι ἀ­νε­πλή­ρω­σαν· ἀ­νέ­παυ­σαν γὰρ τὸ ἐ­μὸν πνεῦ­μα καὶ τὸ ὑ­μῶν. Ἐ­πι­γι­νώ­σκε­τε οὖν τοὺς τοι­ού­τους. Ἀ­σπά­ζον­ται ὑ­μᾶς αἱ ἐκ­κλη­σί­αι τῆς Ἀ­σί­ας. Ἀ­σπά­ζον­ται ὑ­μᾶς ἐν Κυ­ρί­ῳ πολ­λὰ Ἀ­κύ­λας καὶ Πρί­σκιλ­λα σὺν τῇ κατ᾿ οἶ­κον αὐ­τῶν ἐκ­κλη­σί­ᾳ. Ἀ­σπά­ζον­ται ὑ­μᾶς οἱ ἀ­δελ­φοὶ πάν­τες. Ἀ­σπά­σα­σθε ἀλ­λή­λους ἐν φι­λή­μα­τι ἁ­γί­ῳ. Ὁ ἀ­σπα­σμὸς τῇ ἐ­μῇ χει­ρὶ Παύ­λου. Εἴ τις οὐ φι­λεῖ τὸν Κύ­ρι­ον Ἰ­η­σοῦν Χρι­στόν, ἤ­τω ἀ­νά­θε­μα. Μα­ρὰν ἀ­θᾶ. Ἡ χά­ρις τοῦ Κυ­ρί­ου Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ μεθ᾿ ὑ­μῶν. Ἡ ἀ­γά­πη μου με­τὰ πάν­των ὑ­μῶν ἐν Χρι­στῷ Ἰ­η­σοῦ· ἀ­μήν.

Ἀλ­λη­λού­ϊ­α (γ´). Ἦ­χος δ´. (Ψαλ­μὸς μδ´).

Στίχ. Ἔν­τει­νε καὶ κα­τευ­ο­δοῦ καὶ βα­σί­λευ­ε ἕ­νε­κεν ἀ­λη­θεί­ας καὶ πρᾳ­ό­τη­τος καὶ δι­και­ο­σύ­νης.
Ἠ­γά­πη­σας δι­και­ο­σύ­νην καὶ ἐ­μί­ση­σας ἀ­νο­μί­αν· δι­ὰ τοῦ­το ἔ­χρι­σέ σε ὁ Θε­ός, ὁ Θε­ός σου ἔ­λαι­ον ἀ­γαλ­λι­ά­σε­ως πα­ρὰ τοὺς με­τό­χους σου.


ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ 



 

 

 

 

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ


Κυ­ρι­α­κῆς ΙΓ´ Ματ­θαί­ου


Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον (κα´ 33-42).

Εἶ­πεν ὁ Κύ­ρι­ος τὴν πα­ρα­βο­λὴν ταύ­την· ἄν­θρω­πος τις ἦν οἰ­κο­δε­σπό­της, ὅ­στις ἐ­φύ­τευ­σεν ἀμ­πε­λῶ­να καὶ φραγ­μὸν αὐ­τῷ πε­ρι­έ­θη­κε καὶ ὤ­ρυ­ξεν ἐν αὐ­τῷ λη­νὸν καὶ ᾠ­κο­δό­μη­σεν πύρ­γον, καὶ ἐ­ξέ­δο­το αὐ­τὸν γε­ωρ­γοῖς, καὶ ἀ­πε­δή­μη­σεν. Ὅ­τε δὲ ἤγ­γι­σεν ὁ και­ρὸς τῶν καρ­πῶν, ἀ­πέ­στει­λε τοὺς δού­λους αὐ­τοῦ πρὸς τοὺς γε­ωρ­γοὺς λα­βεῖν τοὺς καρ­ποὺς αὐ­τοῦ. Καὶ λα­βόν­τες οἱ γε­ωρ­γοὶ τοὺς δού­λους αὐ­τοῦ ὃν μὲν ἔ­δει­ραν, ὃν δὲ ἀ­πέ­κτει­ναν, ὃν δὲ ἐ­λι­θο­βό­λη­σαν. Πά­λιν ἀ­πέ­στει­λεν ἄλ­λους δού­λους πλεί­ο­νας τῶν πρώ­των, καὶ ἐ­ποί­η­σαν αὐ­τοῖς ὡ­σαύ­τως. Ὕ­στε­ρον δὲ ἀ­πέ­στει­λε πρὸς αὐ­τοὺς τὸν υἱ­ὸν αὐ­τοῦ λέ­γων· ἐν­τρα­πή­σον­ται τὸν υἱ­όν μου. Οἱ δὲ γε­ωρ­γοὶ ἰ­δόν­τες τὸν υἱ­ὸν εἶ­πον ἐν ἑ­αυ­τοῖς· οὗ­τός ἐ­στιν ὁ κλη­ρο­νό­μος· δεῦ­τε ἀ­πο­κτεί­νω­μεν αὐ­τὸν καὶ κα­τά­σχω­μεν τὴν κλη­ρο­νο­μί­αν αὐ­τοῦ. Καὶ λα­βόν­τες αὐ­τὸν ἐ­ξέ­βα­λον ἔ­ξω τοῦ ἀμ­πε­λῶ­νος καὶ ἀ­πέ­κτει­ναν. Ὅ­ταν οὖν ἔλ­θῃ ὁ κύ­ρι­ος τοῦ ἀμ­πε­λῶ­νος, τί ποι­ή­σει τοῖς γε­ωρ­γοῖς ἐ­κεί­νοις; Λέ­γου­σιν αὐ­τῷ· Κα­κοὺς κα­κῶς ἀ­πο­λέ­σει αὐ­τούς, καὶ τὸν ἀμ­πε­λῶ­να ἐκ­δώ­σε­ται ἄλ­λοις γε­ωρ­γοῖς, οἵ­τι­νες ἀ­πο­δώ­σου­σιν αὐ­τῷ τοὺς καρ­ποὺς ἐν τοῖς και­ροῖς αὐ­τῶν. Λέ­γει αὐ­τοῖς ὁ Ἰ­η­σοῦς· Οὐ­δέ­πο­τε ἀ­νέ­γνω­τε ἐν ταῖς γρα­φαῖς, λί­θον ὃν ἀ­πε­δο­κί­μα­σαν οἱ οἰ­κο­δο­μοῦν­τες, οὗ­τος ἐ­γε­νή­θη εἰς κε­φα­λὴν γω­νί­ας· πα­ρὰ Κυ­ρί­ου ἐ­γέ­νε­το αὕ­τη, καὶ ἔ­στι θαυ­μα­στὴ ἐν ὀ­φθαλ­μοῖς ἡ­μῶν;
Δό­ξα σοι, Κύ­ρι­ε, δό­ξα σοι.


ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ  














πηγές: http://www.iskiriaki.com
          http://www.imconstantias.org.cy

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου