ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
"ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς" σκέφτεται ο πιστός Χριστιανός ενώ εισέρχεται το βράδυ πλέον στο "ταμείον" του. Η προσευχή αποτελεί αιματηρό αγώνισμα του ανθρώπου με τον Θεό, για αυτό και είναι πάλη στην οποία ευαρεστείται ο Θεός, αφού σφόδρα επιθυμεί να αποσπάμε από Αυτόν, με την ταπεινή επικοινωνία μαζί ΤΟΥ, τη Χάρη, την ευλογία και το έλεος του.
Η κοινή προσευχή η οποία γινόταν από τους πρώτους χριστιανούς μετά το βραδινό φαγητό και προτού κατακλιθούν ονομάστηκε απόδειπνο.
Το Μεγάλο Απόδειπνο τελείται κατά τις νηστίσμες ημέρες της Μεγάλης και Αγίας Τεσσαρακοστής και συγκεκριμένα από Δευτέρα μέχρι και Πέμπτη. Τις υπόλοιπες ημέρες διαβάζεται το Μικρό Απόδειπνο.
Το "σχέδιο πάλης" του Αποδείπνου, μετά το Τρισάγιον, οδηγεί τη συντετριμμένη και τεταπεινωμένη ανθρώπινη καρδιά στα λυρικά ποιήματα του βασιλέα Δαβίδ.
"ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διαπαντός. σοὶ μόνω ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῆς ἐν τοὶς λόγοις σου, καὶ νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθε σέ."
Με υϊκή απλότητα και εμπιστοσύνη εξαγορεύει η πιστή ψυχή τη θλίψη της.
"Ελέησόν με, Κύριε, ότι θλίβομαι, εταράχθη εν θυμώ ο οφθαλμός μου, η ψυχή μου, καί η γαστήρ μου. Ότι εξέλιπεν εν οδύνη η ζωή μου, καί τά έτη μου εν στεναγμοίς.Ησθένησεν εν πτωχεία η ισχύς μου, καί τά όστά μου εταράχθησαν. Παρά πάντας τούς εχθρούς μου εγενήθην όνειδος, καί τοίς γείτοσί μου σφόδρα, καί φόβος τοίς γνωστοίς μου. Οι θεωρούντες με εξω έφυγον απ’ εμού, επελήσθην ωσεί νεκρός από καρδίας."
Ακολυθεί η Δοξολογία προς τον Τριαδικό Θεό και το Σύμβολο της Πίστεως, για να μας βρει ο Θάνατος -όποια ώρα κι αν έρθει-στερεά εδραιωμένους στην αληθινή μαρτυρία.
Η Ευχή προς τον Κύριον (ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης) και προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον (Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα) αποτελεί απαραίτητο εφόδιο του πιστού, ενώ μετά την δέηση στην Παναγία συνεχίζονται οι αναβαθμοί της προσευχής με την ευχή προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν "Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν , ανάπαυσιν σώματος και ψυχής, και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών , σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού τα καθ’ ημών δολίως κινούμενα".
Το χαρμόσυνο μήνυμα του Αποδείπνου είναι ότι "Μεθ’ ημών ο Θεός, γνώτε έθνη καί ηττάσθε.Ότι μεθ’ ημών ο Θεός". Πρόκειται για ύμνο παρμένο από την ωδή του Ησαϊα , που βρίσκεται στο 8ο και 9ο κεφάλαιο του ομωνύμου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης. ΄Ετσι κραταιώνεται η πιστή ψυχή στον αγώνα της, αφού γνωρίζει ότι ο Θεός είναι "Θεός ισχυρός, Εξουσιαστής, Άρχων ειρήνης. Πατήρ τού μέλλοντος αιώνος".
Απαραίτητη φυσικά η πρεσβεία της Θεοτόκου, του Ιωάννη του Βαπτιστού, αγγέλων, αγίων, μαρτύρων και προφητών που όλοι εν χορώ ως θριαμβεύουσα Εκκλησία καλούνται να ενισχύσουν την στρατευομένη Εκκλησία του Χριστού.
Ο άνθρωπος με το "σχέδιο" του Αποδείπνου πάλεψε με τον Θεό βαδίζοντας στα χνάρια της μακραίωνης λατρευτικής παραδόσεως. Και απέδειξε ότι εκείνος ο οποίος κατἀ αυτόν τον τρόπο λατρεύει τον Θεό, νικά τον Παντοδύναμο ελκύοντας φωτισμό στην πορεία του, δύναμη στον αγώνα του, ειρήνη στην συνείδηση του, ώστε και μετά την τελική πράξη της ημέρας-την προσευχή- να μπορεί με παιδική απλότητα να ψιθυρίζει "Εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθήσομαι και υπνώσω· ότι σύ, Κύριε, κατά μόνας επ΄ ελπίδι κατώκισας με".
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ _πάτησε πάνω στον σύνδεσμο
Πηγές: "Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ", ΑΡΧΙΜ. ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΥ Ν. ΛΥΡΑΚΗ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, http://glt.xyz/
Το "σχέδιο πάλης" του Αποδείπνου, μετά το Τρισάγιον, οδηγεί τη συντετριμμένη και τεταπεινωμένη ανθρώπινη καρδιά στα λυρικά ποιήματα του βασιλέα Δαβίδ.
"ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διαπαντός. σοὶ μόνω ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῆς ἐν τοὶς λόγοις σου, καὶ νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθε σέ."
Με υϊκή απλότητα και εμπιστοσύνη εξαγορεύει η πιστή ψυχή τη θλίψη της.
"Ελέησόν με, Κύριε, ότι θλίβομαι, εταράχθη εν θυμώ ο οφθαλμός μου, η ψυχή μου, καί η γαστήρ μου. Ότι εξέλιπεν εν οδύνη η ζωή μου, καί τά έτη μου εν στεναγμοίς.Ησθένησεν εν πτωχεία η ισχύς μου, καί τά όστά μου εταράχθησαν. Παρά πάντας τούς εχθρούς μου εγενήθην όνειδος, καί τοίς γείτοσί μου σφόδρα, καί φόβος τοίς γνωστοίς μου. Οι θεωρούντες με εξω έφυγον απ’ εμού, επελήσθην ωσεί νεκρός από καρδίας."
Ακολυθεί η Δοξολογία προς τον Τριαδικό Θεό και το Σύμβολο της Πίστεως, για να μας βρει ο Θάνατος -όποια ώρα κι αν έρθει-στερεά εδραιωμένους στην αληθινή μαρτυρία.
Η Ευχή προς τον Κύριον (ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης) και προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον (Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα) αποτελεί απαραίτητο εφόδιο του πιστού, ενώ μετά την δέηση στην Παναγία συνεχίζονται οι αναβαθμοί της προσευχής με την ευχή προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν "Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν , ανάπαυσιν σώματος και ψυχής, και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών , σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού τα καθ’ ημών δολίως κινούμενα".
Το χαρμόσυνο μήνυμα του Αποδείπνου είναι ότι "Μεθ’ ημών ο Θεός, γνώτε έθνη καί ηττάσθε.Ότι μεθ’ ημών ο Θεός". Πρόκειται για ύμνο παρμένο από την ωδή του Ησαϊα , που βρίσκεται στο 8ο και 9ο κεφάλαιο του ομωνύμου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης. ΄Ετσι κραταιώνεται η πιστή ψυχή στον αγώνα της, αφού γνωρίζει ότι ο Θεός είναι "Θεός ισχυρός, Εξουσιαστής, Άρχων ειρήνης. Πατήρ τού μέλλοντος αιώνος".
Απαραίτητη φυσικά η πρεσβεία της Θεοτόκου, του Ιωάννη του Βαπτιστού, αγγέλων, αγίων, μαρτύρων και προφητών που όλοι εν χορώ ως θριαμβεύουσα Εκκλησία καλούνται να ενισχύσουν την στρατευομένη Εκκλησία του Χριστού.
Ο άνθρωπος με το "σχέδιο" του Αποδείπνου πάλεψε με τον Θεό βαδίζοντας στα χνάρια της μακραίωνης λατρευτικής παραδόσεως. Και απέδειξε ότι εκείνος ο οποίος κατἀ αυτόν τον τρόπο λατρεύει τον Θεό, νικά τον Παντοδύναμο ελκύοντας φωτισμό στην πορεία του, δύναμη στον αγώνα του, ειρήνη στην συνείδηση του, ώστε και μετά την τελική πράξη της ημέρας-την προσευχή- να μπορεί με παιδική απλότητα να ψιθυρίζει "Εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθήσομαι και υπνώσω· ότι σύ, Κύριε, κατά μόνας επ΄ ελπίδι κατώκισας με".
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ _πάτησε πάνω στον σύνδεσμο
Πηγές: "Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ", ΑΡΧΙΜ. ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΥ Ν. ΛΥΡΑΚΗ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, http://glt.xyz/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου