Σελίδες

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Κυριακὴ ΙϚ´ Λουκᾶ -ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

Κυριακὴ ΙϚ´ Λουκᾶ -ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ


ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος πλ. α.

Τν συ­νά­ναρ­χον Λό­γον Πα­τρὶ κα Πνεύ­μα­τι, τν κ Παρ­θέ­νου τε­χθέν­τα ες σω­τη­ρί­αν ἡ­μῶν, ἀ­νυ­μνή­σω­μεν πι­στοὶ κα προ­σκυ­νή­σω­μεν· ὅ­τι ηὐ­δό­κη­σε σαρ­κί, ἀ­νελ­θεῖν ἐν τ Σταυ­ρῷ, κα θά­να­τον ὑ­πο­μεῖ­ναι, κα ἐ­γεῖ­ραι τος τε­θνε­ῶ­τας, ν τ ἐν­δό­ξῳ ἀ­να­στά­σει αὐ­τοῦ.

Δό­ξα. Τὸ αὐ­τό. Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον.

Χαῖ­ρε πύ­λη Κυ­ρί­ου ἀ­δι­ό­δευ­τος· Χαῖ­ρε τεῖ­χος κα σκέ­πη τν προ­στρε­χόν­των ες σέ· Χαῖ­ρε ἀ­χεί­μα­στε λι­μήν, κα ἀ­πει­ρό­γα­με· τε­κοῦ­σα ν σαρ­κὶ τν ποι­η­τήν σου κα Θε­όν, πρε­σβεύ­ου­σα μ ἐλ­λεί­πῃς, ὑ­πὲρ τν ἀ­νυ­μνούν­των, κα προ­σκυ­νούν­των τν τό­κον σου.


 


ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ 






Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΠΟΡΙΑ....

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΠΟΡΙΑ....


Διάβαζε τα μηνύματα που έστελνε η ματιά του. Άκουγε τα λόγια του, πριν τα αρθρώσει, ακουμπούσε η καρδιά της, την καρδιά του γιού της. Άλλοτε τον ένοιωθε χαρούμενο, άλλοτε προβληματισμένο κι άλλοτε λυπημένο η μάνα. 
Το 'νοιωθε εκείνος και του άρεσε να τον καλοδέχεται, όταν γύριζε από το σχολείο ή από το φροντιστήριο, για να ακουμπάει μυστικά στην αγκαλιά της το φορτίο τής κάθε ημέρας. Δεν της έλεγε πολλά, εκείνη όμως καταλάβαινε κι έκανε για να του συμπαρασταθεί.
Τον τελευταίο καιρό όμως κάτι την ανησύχησε: Όταν ο γιός ήταν προβληματισμένος ή στενοχωρημένος, κλεινόταν στο δωμάτιό του για αρκετή ώρα. Η μάνα, αν και τον έβλεπε να βγαίνει ήρεμος, δεν ησύχαζε, γι' αυτό και τον ρώτησε: 
- Μπορείς  να μου λύσεις μια απορία; Γιατί κλείνεσαι; Τί κάνεις;
- Θα σου τη λύσω, μάνα, την απορία, αλλά κι εσύ θα λύσεις τη δική μου.
Στο δωμάτιο κλείνομαι, για να ανοίξω την Καινή Διαθήκη. Τη διαβάζω τον τελευταίο καιρό. Θα αναρωτιέσαι πώς το αποφάσισα. Τις προάλλες ο Θεολόγος μας ανέφερε τη γνώμη ενός σύγχρονου Σέρβου αγίου:"Δεν υπάρχουν προβλήματα της ανθρώπινης ψυχής, για τα οποία δεν έχει δοθεί άμεση ή έμμεση απάντηση στην Αγία Γραφή, κι αν δεν βρει απάντηση σε κάποιο σου πρόβλημα, σημαίνει ότι δεν μελέτησες σωστά ή ότι το πρόβλημα σου είναι ασήμαντο, δεν είναι πρόβλημα".  Εντυπωσιάστηκα κι είπα να ερευνήσω αν ισχύει. 
-Και που κατέληξες; ρώτησε εκείνη κι η καρδιά της πήγαινε να σπάσει από χαρά κι από έγνοια μαζί.
- Δεν ξέρω, το ψάχνω. Αυτή τη στιγμή, για ένα είμαι σίγουρος. Όταν αρχίζω να μελετώ. νιώθω κάπως αλλιώτικα... σαν να ξεθολώνω και να γεμίζω με μια αλλιώτικη ηρεμία. Πώς γίνεται αυτό, μάνα; Εσύ, από τότε που θυμάμαι το εαυτό μου, σε βλέπω να τη διαβάζεις κάθε μέρα. Θα ξέρεις λοιπόν να μου λύσεις την απορία.
- Άκουσε, αγόρι μου, ξέρω να σου πω τι λέει ένας άλλος Άγιος: "Η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι συνομιλία με τον Χριστό" (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος) κι ο Χριστός είναι το "Φώς του κόσμου". Όταν λοιπόν Εκείνος σου μιλάει, το Φώς Του μπαίνει μέσα σου, φωτίζει το νού σου, φανερώνει τις παγίδες που στήνει ο εχθρός για να αιχμαλωτίζει τη σκέψη σου και να σε πολεμάει. Το ιερό αυτό βιβλίο είναι ο ίδιος ο Χριστός, κι ο Χριστός είναι η ειρήνη μας. Το ζουν πλήθη χριστιανών μέσα στους αιώνες, αλλά και σήμερα. 
- Γι' αυτό όπως είπε ο καθηγητής μας, η Αγία Γραφή παραμένει το βιβλίο με τις περισσότερες πωλήσεις στον κόσμο; Προ ετών υπολογίστηκε ότι στη γη μας κυκλοφορούν περισσότερα από 20 αντίτυπα το δευτερόλεπτο. Είναι απίστευτο...
Λύθηκε η απορία και της μάνας και του γιου. κι έβρισκε εκείνος σχεδόν κάθε μέρα, λίγη ώρα να μελετά το θείο λόγο. Άρχισε τότε να νιώθει πιο μεγάλη ανάγκη για την καθημερινή προσευχή και τη συμμετοχή στη Θ. Λειτουργία της Κυριακής. 
Έτσι πέρασε τις δύσκολες  χρονιές της Β΄και Γ΄Λυκείου κι έφτασε στην ωρα της επιτυχίας του. Πέτυχε στη σχολή της προτίμησής του, που όμως βρισκόταν σε επαρχιακή πόλη. Στο κατευόδιο, η μάνα ακούμπησε στα χέρια του το δώρο της εφόδιο για το μεγάλο ταξίδι του. Ήταν μια δική του Καινή Διαθήκη, με την ερμηνεία στη νεοελληνική. Και μαζί κάποιο λόγοι πατερικοί, αντιγραμμένοι σε ένα απλό χαρτί από τα χέρια της:

Παιδί μου,
 "Η θάλασσα της ζωής είναι φουρτουνιασμένη κι εσύ πλέεις με γαλήνη, γιατί έχεις κυβερνήτη στο πλοίο σου το Ευαγγέλιο. Η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι λιμάνη ακύμαντο. Διώχνει τη λύπη, διατηρεί τη χαρά. Είναι φάρμακο πνευματικό, γλυκό, θείο, μυστικό τραγούδι. Δύναμη είναι που ξεριζώνει τα αγκάθια της αμαρτίας και κάνει την ψυχή γη καθαρή και γόνιμη. Δίνει φτερά στην ψυχή να πετάει πάνω από τα γίηνα, να καταυγάζεται από το φώς του Ήλιου της Δικαιοσύνης και να απολαμβάνει γαλήνη και ησυχία. Να παίρνεις στα χέρια σου το ιερό βιβλίο, θα είναι μεγάλο το κέρδος σου".    

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Πρός τή ΝΙΚΗ
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016
ΤΕΥΧΟς 792 

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

ΤΟ ΓΝΩΜΙΚΟΝ...ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΤΟ ΓΝΩΜΙΚΟΝ...ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



.. Στην πνευματική ζωή δεν θα βάλη κανείς για πρότυπο τους κοσμικούς αλλά τους αγίους...


Ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Μετὰ τὴν α' Στιχολογίαν
Κάθισμα Ἦχος α'
Αὐτόμελον
Χορὸς Ἀγγελικός, ἐκπληττέσθω τὸ θαῦμα, βροτοὶ δὲ ταῖς φωναῖς, ἀνακράξωμεν ὕμνον, ὁρῶντες τὴν ἄφατον, τοῦ Θεοῦ συγκατάβασιν· ὃν γὰρ τρέμουσι, τῶν οὐρανῶν αἱ Δυνάμεις, γηραλέαι νῦν, ἐναγκαλίζονται χεῖρες, τὸν μόνον φιλάνθρωπον.
 Δόξα... Καὶ νῦν... Τὸ αὐτὸ
 Μετὰ τὴν β' Στιχολογίαν
Κάθισμα Ἦχος α'
Τὸν τάφον σου Σωτὴρ
Ὁ ὢν σὺν τῷ Πατρί, ἐπὶ θρόνου ἁγίου, ἐλθὼν ἐπὶ τῆς γῆς, ἐκ Παρθένου ἐτέχθη, καὶ βρέφος ἐγένετο, χρόνοις ὢν ἀπερίγραπτος, ὃν δεξάμενος, ὁ Συμεὼν ἐν ἀγκάλαις, χαίρων ἔλεγε· Νῦν ἀπολύεις Οἰκτίρμον, εὐφράνας τὸν δοῦλόν σου.
 Δόξα... Καὶ νῦν... Τὸ αὐτὸ
Μετὰ τὸν Πολυέλεον
Κάθισμα Ἦχος δ'
Κατέπλαγη Ἰωσὴφ
Νηπιάζει δι' ἐμέ, ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν, καθαρσίων κοινωνεῖ, ὁ καθαρώτατος Θεός, ἵνα τὴν σάρκα πιστώσῃ μου, τὴν ἐκ Παρθένου. Καὶ ταῦτα Συμεὼν μυσταγωγούμενος, ἐπέγνω τὸν αὐτόν, Θεὸν φανέντα σαρκί, καὶ ὡς ζωὴν ἠσπάζετο, καὶ χαίρων, πρεσβυτικῶς ἀνεκραύγαζεν· Ἀπόλυσόν με· σὲ γὰρ κατεῖδον, τὴν ζωὴν τῶν ἁπάντων. 
 Κάθισμα Ἦχος δ'
Κατεπλάγη Ἰωσὴφ
Ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ, πάλαι κατεῖδε Μωϋσῆς, τὰ ὀπίσθια Θεοῦ, καὶ ἀμυδρῶς θείας φωνῆς, κατηξιώθη ἐν γνόφῳ τε καὶ θυέλλῃ, νῦν δὲ Συμεών, τὸν σαρκωθέντα Θεόν, ἀτρέπτως δι' ἡμᾶς ἐνηγκαλίσατο, καὶ γεγηθὼς ἠπείγετο τῶν τῇδε, πρὸς τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον· διὸ ἐβόα· Νῦν ἀπολύεις, τὸν δοῦλόν σου Δέσποτα.
  
Κοντάκιον Ἦχος α'
Ὁ μήτραν παρθενικὴν ἁγιάσας τῷ τόκῳ σου, καὶ χεῖρας τοῦ Συμεὼν εὐλογήσας ὡς ἔπρεπε, προφθάσας καὶ νῦν ἔσωσας ἡμᾶς Χριστὲ ὁ Θεός. Ἀλλ' εἰρήνευσον ἐν πολέμοις τὸ πολίτευμα, καὶ κραταίωσον Βασιλεῖς οὓς ἠγάπησας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.
Ὁ Οἶκος
Τῇ Θεοτόκῳ προσδράμωμεν, οἱ βουλόμενοι κατιδεῖν τὸν Υἱὸν αὐτῆς, πρὸς Συμεὼν ἀπαγόμενον, ὃν περ οὐρανόθεν οἱ Ἀσώματοι βλέποντες, ἐξεπλήττοντο λέγοντες· θαυμαστὰ θεωροῦμεν νυνὶ καὶ παράδοξα, ἀκατάληπτα, ἄφραστα, ὁ τὸν Ἀδὰμ δημιουργήσας βαστάζεται ὡς βρέφος, ὁ ἀχώρητος χωρεῖται ἐν ἀγκάλαις τοῦ Πρεσβύτου, ὁ ἐπὶ τῶν κόλπων ἀπεριγράπτως ὑπάρχων τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ, ἑκὼν περιγράφεται σαρκί, οὐ Θεότητι, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν
Τῇ Β' τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ ὁ δίκαιος Συμεών.
Στίχοι
Κόλπους Πατρὸς τυποῦσι τοῦ σοῦ, Χριστέ μου,
Τοῦ Συμεὼν αἱ χεῖρες, αἱ φέρουσί σε.
Δέξατο δευτερίῃ Χριστὸν Συμεὼν παρὰ Νηῷ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀγαθοδώρου.
Στίχοι
Ἀγαθοδώρῳ δῶρον ἐξ ἐμῶν λόγων,
Δωρῶ, δοθέντι τῷ Θεῷ δι' αἱμάτων.

Αὐτῷ τῷ Θεῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. 
ᾨδὴ θ'
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Ψαλλόμενα ἐν τῇ ᾨδῇ ταύτῃ
Ἦχος γ'
κατάληπτόν ἐστι, τὸ τελούμενον ἐν σοί, καὶ Ἀγγέλοις καὶ βροτοῖς, Μητροπάρθενε ἁγνή.
γκαλίζεται χερσίν, ὁ Πρεσβύτης Συμεών, τὸν τοῦ νόμου Ποιητήν, καὶ Δεσπότην τοῦ παντός.
Βουληθεὶς ὁ Πλαστουργός, ἵνα σώσῃ τὸν Ἀδάμ, μήτραν ᾤκησε τὴν σήν, τῆς Παρθένου καὶ ἁγνῆς.
Γένος ἅπαν τῶν βροτῶν, μακαρίζει σε Ἁγνή, καὶ δοξάζει σε πιστῶς, ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ.
Δεῦτε, ἴδετε Χριστόν, τὸν Δεσπότην τοῦ παντός, ὃν βαστάζει Συμεών, σήμερον ἐν τῷ ναῷ.
πιβλέπεις πρὸς τὴν γῆν, καὶ ποιεῖς τρέμειν αὐτήν, καὶ πῶς γέρων κεκμηκώς, σὲ κατέχει ἐν χερσὶ;
Ζήσας ἔτη Συμεών, ἕως εἶδε τὸν Χριστόν, καὶ ἐβόα πρὸς αὐτόν. Νῦν ἀπόλυσιν ζητῶ.
λαβὶς ἡ μυστική, ἡ τὸν ἄνθρακα Χριστόν, συλλαβοῦσα ἐν γαστρί, σὺ ὑπάρχεις Μαριάμ.
Θέλων ἐνηνθρώπησας, ὁ προάναρχος Θεός, καὶ ναῷ προσφέρεσαι, τεσσαρακονθήμερος.
Κατελθόντ' ἐξ οὐρανοῦ, τὸν Δεσπότην τοῦ παντός, ὑπεδέξατο αὐτόν, Συμεὼν ὁ Ἱερεύς.
Λάμπρυνόν μου τὴν ψυχήν, καὶ τὸ φῶς τὸ αἰσθητόν, ὅπως ἴδω καθαρῶς, καὶ κηρύξω σε Θεόν.
Μητροπάρθενε ἁγνή, τί προσφέρεις τῷ ναῷ, νέον βρέφος ἀποδούς, ἐν ἀγκάλαις Συμεών;
Νῦν ἀπόλυσιν ζητῶ, ἀπὸ σοῦ τοῦ Πλαστουργοῦ, ὅτι εἶδόν σε Χριστέ, τὸ σωτήριόν μου φῶς.

ν οἱ ἄνω λειτουργοί, τρόμῳ λιτανεύουσι, κάτω νῦν ὁ Συμεών, ἀγκαλίζεται χερσί.
Δξα...
τ φσει μν Μονς, τος προσποις δ Τρις, φλαττε τος δολους σου, τος πιστεοντας ες σ.
Κα νν...
Θεοτκε ἡ ἐλπς, πντων τν Χριστιανν, σκπε φρορει φλαττε, τος λπζοντας ες σ
Ἐξαποστειλάριον, αὐτόμελον
Ἐν πνεύματι τῷ ἱερῷ παραστὰς ὁ Πρεσβύτης, ἀγκάλαις ὑπεδέξατο, τὸν τοῦ νόμου Δεσπότην, κραυγάζων· Νῦν τοῦ δεσμοῦ με, τῆς σαρκὸς ἀπόλυσον, ὡς εἴρηκας ἐν εἰρήνῃ· εἶδον γὰρ τοῖς ὀφθαλμοῖς, ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ Ἰσραὴλ σωτηρίαν. (Ἐκ γ')
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α'
Χαῖρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενον ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.
  Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Προκείμενον. Ἦχος γ’
Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου.
Στίχ. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ.
Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα    7:7-17
Ἀδελφοί, χωρὶς πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται. Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνῄσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ. Καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, δι᾽ ᾽Αβραὰμ καὶ Λευΐ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται, ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήντησεν αὐτῷ ὁ Μελχισεδέκ. Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν, (ὁ λαὸς γὰρ ἐπ᾽ αὐτῇ νενομοθέτητο), τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾽Ααρὼν λέγεσθαι; Μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. Ἐφ᾽ ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ᾽ ἧς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ· Πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ ᾽Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωϋσῆς ἐλάλησεν. Καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν, εἰ  κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος, ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολῆς σαρκικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου, μαρτυρεῖ γὰρ, ὅτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.
Ἀλληλούϊα. Ἦχος δ΄
Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον σου, Δέσποτα.
Στίχ. Φῶς εἰς αποκάλυψιν ἐθνῶν.
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
β΄ 22 - 40
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνήγαγον οἱ γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, 23 καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, 24 καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν. 25 Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν ἅγιον ἐπ' αὐτόν· 26 καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. 27 καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ 28 καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· 29 Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, 30 ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, 31 ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν. 32 φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. 33 καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. 34 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 35 καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. 36 Καὶ ἦν Ἅννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα μετὰ ἀνδρὸς ἔτη ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς, 37 καὶ αὐτὴ χήρα ἕως ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν· 38 καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ. 39 Καὶ ὡς ἐτέλεσαν πάντα τὰ κατὰ τὸν νόμον Κυρίου, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέτ. 40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ' αὐτό.
 

ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΚΗΡΥΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ
 Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ